Breakdown (Take 1) - Buzzcocks

If I seem a little jittery I can’t restrain myself

I’m falling into fancy fragments — can’t contain myself

I’m gonna breakdown — breakdown yes

Now I can stand austerity but it gets a little much

when there’s all these livid things that you never get to touch

I’m gonna breakdown …

I feel me brain like porridge coming out of me ears

and I was anticipating reverie

I’ve taken leave of me senses — and I’m in arrears

my legs buckle over — I’m living on my knees

I’m gonna breakdown …

Whatever makes me tick it takes away my concentration

sets my hands a-trembling — gives me frustration

I’m gonna breakdown …

So I hear that two is company for me it’s plenty trouble

though my double thoughts are clearer now that I am seeing double

I’m gonna breakdown …

Oh mum can I grow out of what’s too big for me?

I’ll give up that ghost before it gives up me

I wander loaded as a crowd — a nowhere wolf of pain

Living next to nothing — my nevermind remains

I’m gonna breakdown …

Als ik een beetje zenuwachtig lijk, kan ik me niet inhouden

Ik val in mooie fragmenten — kan mezelf niet inhouden

Ik ga kapot — pech ja

Nu kan ik tegen bezuinigingen, maar het wordt een beetje veel

als er al deze razend dingen zijn die je nooit aanraakt

ik ga kapot...

Ik voel me hersenen als pap uit mijn oren komen

en ik verwachtte mijmering

Ik heb afscheid genomen van mijn zintuigen - en ik heb een achterstand

mijn benen knikken — ik leef op mijn knieën

ik ga kapot...

Wat me ook drijft, het neemt mijn concentratie weg

laat mijn handen trillen — geeft me frustratie

ik ga kapot...

Dus ik hoor dat twee gezelschap voor mij is, het is genoeg moeite

hoewel mijn dubbele gedachten duidelijker zijn nu ik dubbel zie

ik ga kapot...

Oh mama kan ik groeien uit wat te groot voor mij is?

Ik geef die geest op voordat hij mij opgeeft

Ik dwaal geladen als een menigte - een nergens wolf van pijn

Bijna niets meer leven — mijn nevermind blijft

ik ga kapot...