J'en ai marre - Busta Flex

J’en ai marre

J’en ai marre

Depuis un moment ma vie a un goût d’chiottes et

J’en ai marre

Des familles se forment et finissent dans des blocs et

J’en ai marre

Les banlieues brûlent, nos comptes en banque hurlent

J’en ai marre

J’te jure, j’en ai marre

Cette culture, j’en ai marre

J’en ai marre de tous ces bâtards qui polluent ma vie

Putain, si j’pouvais les plaquer comme au rugby

Rouges comme un rubis, mes yeux l’sont, pulsions meurtrières

C’est mon coup d’gueule, mon coup d’gun, mon coup d’boule

J’en ai marre, dans les transports, ça sent fort, ça sent l’mort

Serrés comme des sardines, on s’piétine en corps à corps

Tout le monde se marche dessus, se crache dessus

S’insulte pour une place assise, de cinq à six

J’en ai marre des petites boulettes, des grosses poulettes

Des petits tout laids, des petites zoulettes, vous goûterez à ma roulette

J’en ai marre de tous ces gens fatigués, pleins de vanité

Qui veulent tout et tout d’suite et n’arrêtent pas d’critiquer

Ils n’ont plus envie d’s’en sortir et marchent comme des macchabées

De l’automne à l'été, ils n’arrêtent pas d’s’accabler

C’est le monde à l’envers

Les riches veulent jouer aux pauvres et les pauvres vivent un enfer

Depuis un moment ma vie a un goût d’chiottes et

J’en ai marre

Des familles se forment et finissent dans des blocs et

J’en ai marre

Les banlieues brûlent, nos comptes en banque hurlent

J’en ai marre

J’te jure, j’en ai marre

Cette culture, j’en ai marre

J’en ai marre du quartier, du ciment, des halls, des bâtiments

Des toxicos et des condés à qui j’mens

Toutes ces familles qui s’entassent dans une tess

Pour qui l’espoir est une pièce de plus, un ascenseur qui fonctionne et rien

d’plus

Marre de payer pour un pays où mes parents ont vieilli

Où moi-même j’ai grandi en portant l’treillis

Marre des people, des petites gueules, des V.I.P, des singles formatés

Ça m’donne envie d’comater

J’en ai marre de l'Éducation Nationale qui nous fait la nique

Qui t’oriente vers une branche technique, chantier, pelle mécanique

Même si tu remplis toutes les conditions

T’auras jamais un taf à la hauteur de tes ambitions

Marre de cette grisaille qui bouffe mes entrailles

Déteins sur notre moral et s'évapore comme un feu d’paille

J’aimerais qu'ça change, que j’me sente moins en danger

Avant d’partir, j’espère laisser à mes enfants de quoi manger

Depuis un moment ma vie a un goût d’chiottes et

Des familles se forment et finissent dans des blocs et

J’en ai marre

Les banlieues brûlent, nos comptes en banque hurlent

J’en ai marre

J’te jure, j’en ai marre

Cette culture, j’en ai marre

Ik heb er genoeg van

Ik heb er genoeg van

Een tijdje smaakte mijn leven naar stront en

Ik heb er genoeg van

Gezinnen vormen en eindigen in blokken en

Ik heb er genoeg van

De buitenwijken branden, onze bankrekeningen schreeuwen

Ik heb er genoeg van

Ik zweer het, ik ben er ziek van

Deze cultuur, ik word er ziek van

Ik ben het zat dat al die klootzakken mijn leven vervuilen

Verdomme als ik ze zou kunnen tackelen zoals in rugby

Rood als een robijn, mijn ogen zijn moorddadige impulsen

Het is mijn tirade, mijn geweerschot, mijn kopstoot

Ik ben het zat, in het transport, het ruikt sterk, het ruikt naar de dood

Strak als sardientjes, we vertrappen lichaam tot lichaam

Iedereen stap erop, spuug erop

Beledigingen voor een stoel, vijf tot zes

Ik ben ziek van kleine knoedels, grote kuikens

Lelijke kleintjes, kleine zoulettes, je proeft mijn roulette

Ik heb genoeg van al die vermoeide, ijdele mensen

Die alles willen en meteen en niet stoppen met bekritiseren

Ze willen er niet meer onderuit en lopen als lijken

Van herfst tot zomer worden ze steeds overweldigd

Het is de wereld op zijn kop

De rijken willen arm spelen en de armen leven in de hel

Een tijdje smaakte mijn leven naar stront en

Ik heb er genoeg van

Gezinnen vormen en eindigen in blokken en

Ik heb er genoeg van

De buitenwijken branden, onze bankrekeningen schreeuwen

Ik heb er genoeg van

Ik zweer het, ik ben er ziek van

Deze cultuur, ik word er ziek van

Ik heb genoeg van de buurt, het cement, de gangen, de gebouwen

Drugsverslaafden en condés tegen wie ik lieg

Al deze families die zich opstapelen in een tess

Voor wie hoop is nog een kamer, een werkende lift en niets

meer

Moe van het betalen voor een land waar mijn ouders oud werden

Waar ik zelf ben opgegroeid met het trellis dragen

Moe van mensen, kleine gezichten, V.I.P's, geformatteerde singles

Het maakt dat ik wil comateren

Ik ben moe van het nationale onderwijs dat ons uitlacht

Wie verwijst u naar een technische branche, bouwplaats, shovel

Ook als je aan alle voorwaarden voldoet

Je krijgt nooit een baan die bij je ambities past

Moe van deze grijsheid die mijn ingewanden opeet

Wrijft af op ons moreel en verdampt als een vuur van kaf

Ik zou graag willen dat dat verandert, dat ik me minder in gevaar voel

Voordat ik vertrek, hoop ik mijn kinderen iets te eten te geven

Een tijdje smaakte mijn leven naar stront en

Gezinnen vormen en eindigen in blokken en

Ik heb er genoeg van

De buitenwijken branden, onze bankrekeningen schreeuwen

Ik heb er genoeg van

Ik zweer het, ik ben er ziek van

Deze cultuur, ik word er ziek van