Tongue Tied - Brynn Elliott

I’ve never been this way before

So stuck in my mind

Every time I look in your eyes

You’re looking into mine

And if you kiss me I think I’d explode

From the weight of this joy

You got my brain lit up electric

All I’m hearing is noise

I can’t put you into words

I can’t draw you on a page

Somebody like Leonardo Da Vinci

Could maybe articulate how I feel

'Cause every time you say, «I love you», I’m dead

I hope you know I say it back at my head

I wish I could tell you everything inside

How’d you get me tongue-tied

I even try to write it down

But the paper’s still blank

This vow of silence that you gave me

No, it won’t go away

I’m quiet as a winter night

The snow on the trees

I guess I fell for you so hard

Knocked the wind out of me

I can’t put you into words

I can’t draw you on a page

Somebody like Leonardo Da Vinci

Could maybe articulate how I feel

'Cause every time you say, «I love you», I’m dead

I hope you know I say it back at my head

I wish I could tell you everything inside

How’d you get me tongue-tied

How’d you get me tongue-tied

I’m speechless

You can’t tell it from the way I

Won’t shut up

I’m just nervous, I don’t mean to talk too much

This is all too much

I can’t put you into words

I can’t draw you on a page

Somebody like Leonardo Da Vinci

Could maybe articulate how I feel

'Cause every time you say, «I love you», I’m dead

I hope you know I say it back in my head

I wish I could tell you everything inside

How’d you get me tongue-tied

How’d you get me tongue-tied

How’d you get me tongue-tied

Ik ben nog nooit zo geweest

Dus zit vast in mijn gedachten

Elke keer als ik in je ogen kijk

Je kijkt in de mijne

En als je me kust, denk ik dat ik zou ontploffen

Van het gewicht van deze vreugde

Je hebt mijn hersenen elektrisch verlicht

Het enige wat ik hoor is ruis

Ik kan je niet onder woorden brengen

Ik kan je niet tekenen op een pagina

Iemand als Leonardo Da Vinci

Kan misschien verwoorden hoe ik me voel

Want elke keer dat je zegt: «Ik hou van je», ben ik dood

Ik hoop dat je weet dat ik het tegen mijn hoofd zeg

Ik wou dat ik je alles van binnen kon vertellen

Hoe heb je me aan mijn tong vastgebonden?

Ik probeer het zelfs op te schrijven

Maar het papier is nog steeds blanco

Deze gelofte van stilte die je me gaf

Nee, het gaat niet weg

Ik ben zo stil als een winternacht

De sneeuw op de bomen

Ik denk dat ik zo hard voor je viel

Klopte de wind uit me

Ik kan je niet onder woorden brengen

Ik kan je niet tekenen op een pagina

Iemand als Leonardo Da Vinci

Kan misschien verwoorden hoe ik me voel

Want elke keer dat je zegt: «Ik hou van je», ben ik dood

Ik hoop dat je weet dat ik het tegen mijn hoofd zeg

Ik wou dat ik je alles van binnen kon vertellen

Hoe heb je me aan mijn tong vastgebonden?

Hoe heb je me aan mijn tong vastgebonden?

Ik ben sprakeloos

Je kunt het niet zien aan de manier waarop ik

Zwijg niet

Ik ben gewoon nerveus, ik wil niet te veel praten

Dit is allemaal te veel

Ik kan je niet onder woorden brengen

Ik kan je niet tekenen op een pagina

Iemand als Leonardo Da Vinci

Kan misschien verwoorden hoe ik me voel

Want elke keer dat je zegt: «Ik hou van je», ben ik dood

Ik hoop dat je weet dat ik het in mijn hoofd zeg

Ik wou dat ik je alles van binnen kon vertellen

Hoe heb je me aan mijn tong vastgebonden?

Hoe heb je me aan mijn tong vastgebonden?

Hoe heb je me aan mijn tong vastgebonden?