Rough Town - Bronze Radio Return

«Where you from?»

he asks*

«Oh no, that city I always pass»

He told me he heard it’s so hard to last

On a rising star, that seems to be sinking fast

The bad news travels here so fast

While the tales of the good never will reach the mass

But I live here among the broken glass

It’s not what you see, it’s how you will make it last

From the late light after all the day is gone

When everybody leaves and the trouble comes along

There’s not quite a welcome sign aglow

It’s a rough town man, a rough town I know

The sound bites of dying city noise

Are a fraction of the action that no one here enjoys

If you hold tight and you listen past the lows

It’s a rough town now, it’s my rough town I know

«Hold your tongue, man» I say

‘Cause it’s easy to scoff and underestimate

All the things you can’t relate to

Is the fabric I keep my memories sewn to

"Waar komt u vandaan?"

hij vraagt*

«O nee, die stad waar ik altijd langs kom»

Hij vertelde me dat hij had gehoord dat het zo moeilijk is om vol te houden

Op een rijzende ster lijkt dat snel te zinken

Het slechte nieuws gaat hier zo snel heen

Terwijl de verhalen van het goede nooit de massa zullen bereiken

Maar ik woon hier tussen het gebroken glas

Het is niet wat je ziet, het is hoe je het laat duren

Van het late licht, de dag is immers voorbij

Als iedereen weggaat en de problemen komen

Er is niet echt een welkomstbord dat gloeit

Het is een ruige stadsmens, een ruige stad die ik ken

De soundbites van uitstervend stadslawaai

Zijn een fractie van de actie waar niemand hier van geniet

Als je je stevig vasthoudt en voorbij de dieptepunten luistert

Het is nu een ruige stad, het is mijn ruige stad die ik ken

"Houd je mond, man", zeg ik

Omdat het gemakkelijk is om te spotten en te onderschatten

Alle dingen waar je geen relatie mee kunt hebben

Is de stof waar ik mijn herinneringen aan laat naaien?