One - Bride

Your name will walk the years of shame

Your hands, my face, the look, the taste

To gaze how fondly on thy beautiful face

To fold thee in my great arms, my dark embrace

In my arms I comforted her, and she looked up at me

Weep did she and tried to escape

My mind she did read

I held her face in my hands and winked my eye

Whispering into her ear «now your min»

Her eyes, her cries, my thoughts, she dies

Walk away, she can try, and if she does, she dies

She lives behind her golden shell

It’s glow does bind me to her self

And I will walk the endless miles

To hear her talk and to bask in her smile

And rain it comes, I knew it would

My tears don’t run but I wish they would

Je naam zal de jaren van schaamte bewandelen

Jouw handen, mijn gezicht, het uiterlijk, de smaak

Om te staren hoe liefdevol op je mooie gezicht

Om u in mijn grote armen te vouwen, mijn donkere omhelzing

In mijn armen troostte ik haar, en ze keek naar me op

Huilde ze en probeerde te ontsnappen

Mijn gedachten heeft ze gelezen

Ik hield haar gezicht in mijn handen en knipoogde met mijn ogen

Fluisterend in haar oor «nu jouw min»

Haar ogen, haar gehuil, mijn gedachten, ze sterft

Loop weg, ze kan het proberen, en als ze dat doet, sterft ze

Ze leeft achter haar gouden schelp

Zijn gloed bindt me aan haar zelf

En ik zal de eindeloze kilometers lopen

Om haar te horen praten en te koesteren in haar glimlach

En regen het komt, ik wist dat het zou

Mijn tranen lopen niet, maar ik zou willen dat ze dat wel deden