Raymond - Brett Eldredge

I work down at Ashbury Hills

Minimum wage, but it pays the bills

Cleanin' floors, and leadin' hymns on Sundays

Catherine Davis, room 303

Sweetest soul ya ever could meet

I bring her mornin' coffee every day

She calls me Raymond, she thinks I’m her son

She tells me «Get washed up for supper before your daddy gets home»

She goes on about the weather, how she can’t believe it’s already 1943

She calls me Raymond, and that’s alright by me She talks about clothes on the line in the summer air

Christmas mornin', and Thanksgiving prayer

And stories of a family that I’ve never had

Sometimes, I find myself wishin' I’d been there

When she calls me Raymond, she thinks I’m her son

She tells me «Get washed up for supper before your daddy gets home»

She goes on about the weather, how she can’t believe it’s already 1943

She calls me Raymond, and that’s alright by me There’s a small white cross in Arlington

Reads «Raymond Davis '71»

Until she can see his face again

I’m gonna fill in the best I can

When she calls me Raymond, she thinks I’m her son

She tells me «Get washed up for supper before your daddy gets home»

She goes on about the weather, how she can’t believe it’s already 1943

She calls me Raymond, and that’s alright by me She calls me Raymond, aand that’s alright by me

Ik werk in Ashbury Hills

Minimumloon, maar het betaalt de rekeningen

Schone vloeren en lofzangen op zondag

Catherine Davis, kamer 303

Liefste ziel die je ooit hebt kunnen ontmoeten

Ik breng haar elke dag ochtendkoffie

Ze noemt me Raymond, ze denkt dat ik haar zoon ben

Ze zegt tegen me «Ga je wassen voor het avondeten voordat je vader thuiskomt»

Ze gaat maar door over het weer, hoe ze niet kan geloven dat het al 1943 is

Ze noemt me Raymond, en dat mag van mij Ze praat over kleren aan de lijn in de zomerlucht

Kerstochtend en Thanksgiving-gebed

En verhalen van een gezin dat ik nooit heb gehad

Soms merk ik dat ik wou dat ik daar was geweest

Als ze me Raymond noemt, denkt ze dat ik haar zoon ben

Ze zegt tegen me «Ga je wassen voor het avondeten voordat je vader thuiskomt»

Ze gaat maar door over het weer, hoe ze niet kan geloven dat het al 1943 is

Ze noemt me Raymond, en dat mag van mij. Er staat een klein wit kruis in Arlington

Leest «Raymond Davis '71»

Tot ze zijn gezicht weer kan zien

Ik ga zo goed mogelijk invullen

Als ze me Raymond noemt, denkt ze dat ik haar zoon ben

Ze zegt tegen me «Ga je wassen voor het avondeten voordat je vader thuiskomt»

Ze gaat maar door over het weer, hoe ze niet kan geloven dat het al 1943 is

Ze noemt me Raymond, en dat is goed voor mij Ze noemt me Raymond, en dat is goed voor mij