Keiner stirbt allein - BRDigung

Die Wände haben Augen

Sie schauen mich zornig an

Bin so verzweifelt

So hoffnungslos und deprimiert

Stehe ständig unter Strom

Totale frustration

So ist es also wenn

Wenn man den Verstand verliert

Ich raste aus

Ball' meine Faust

Und schlag sie Blutig an der Wand

Der Schmerz, der zeigt mir dann

Das ich noch etwas fühlen kann

Mitten in den Untergang hinein

Wir sind alle im Arsch

Mitten in den Untergang hinein

Keiner stirbt allein

Unsere Zukunft, sie ist tot

Ein letztes Abendrot

Man hat sie umgebracht

Man hat uns um sie gebracht

Die Generation M

M wie Mittelmaß

Selbst wenn sie immer lauter schreit

Bewaffnet und gewaltbereit

Ich raste aus

Heb' meine Hand

Rote Augen, zornentbrand

Ich weiß ich lande bald

In einer Nervenheil’anstallt

Mitten in den Untergang hinein

Wir sind alle im Arsch

Mitten in den Untergang hinein

Keiner stirbt allein

Die übliche Geschichte

Von dem den Niemand kennt

Außenseiter oder das

Was ihr Amokläufer nennt

Das ständige Verlangen

Jede Nacht und jeden Tag

Eine Kugel in euren Kopf

Ein Nagel in euren Sarg

Mitten in den Untergang hinein

Wir sind alle im Arsch

Mitten in den Untergang hinein

Keiner stribt allein

Wir sind Kinder in Ohnmacht

Keiner stirbt allein

Lieber tot, als in

Goldenen Ketten gefangen zusein

De muren hebben ogen

Ze kijken me boos aan

ik ben zo wanhopig

Zo hopeloos en depressief

Altijd energie

Totale frustratie

Dus het is zo als

Wanneer je je verstand verliest

ik word gek

Bal mijn vuist

En sla ze bloederig op de muur

De pijn laat me dan zien

Dat ik nog iets kan voelen

In het midden van het zinken

We zijn allemaal genaaid

In het midden van het zinken

Niemand sterft alleen

Onze toekomst, het is dood

Een laatste zonsondergang

Ze hebben haar vermoord

Ze hebben ons vermoord

De Generatie M

M voor middelmatigheid

Zelfs als ze harder en harder schreeuwt

Gewapend en gewelddadig

ik word gek

mijn hand opsteken

Rode ogen, brandend van woede

Ik weet dat ik snel zal landen

In een psychiatrisch ziekenhuis

In het midden van het zinken

We zijn allemaal genaaid

In het midden van het zinken

Niemand sterft alleen

Het gebruikelijke verhaal

Waarvan niemand weet

buitenstaander of zo

Wat je schutter noemt?

Het constante verlangen

Elke nacht en elke dag

Een kogel door je hoofd

Een spijker in je doodskist

In het midden van het zinken

We zijn allemaal genaaid

In het midden van het zinken

Niemand sterft alleen

Wij zijn flauwgevallen kinderen

Niemand sterft alleen

Beter dood dan in

gevangen worden in gouden kettingen