Enemy - Brand of Sacrifice, Spencer Chamberlain

Despair, despair

No clear directive;

lost perspective

I am beyond repair

Overcome by a ravenous nature

A designated ending

Pulled inside, black blood now resides

(Resides)

Every breath I gulp has now become ice-cold

The wrath inside me boils over from my rage

My anger elevates

Now I will stop at nothing

This is the path that I’ve chosen

Enemy, you’ll always be a distant part of me

(You watched my face transform,

Now the monster within begins to take on its new form)

Am I an animal?

I feel the cracks beneath my skin

It’s waiting so patiently for me to retreat and give

To abandon those who rely on me

Who rely on me

I’ll set it free

The transformation begins

No longer bound to these confines

I will stop at nothing

This is the path that I’ve chosen

Enemy, you’ll always be a distant part of me

(You watched my face transform,

Now the monster within begins to take on its new form)

Enemy, I will not be a fading memory

(I will not be)

I will not be a fading memory

Into my weakened ear to fill my mind

For I am now open

Begin to hear a discordant ringing

(Ring)

It’s ringing, it’s ringing, it’s ringing!

Never felt like I belonged

Fill the void inside of me

I refuse to be weak

So fill the void inside of me

(I refuse to be weak

So fill the void inside of me

Into to weakened ear fill my mind)

For I am now open

Enemy, you’ll always be a distant part of me

(You watched my face transform,

Now the monster within begins to take on its new form)

Enemy

(You will always be distant part of me)

Enemy

(I will not be a fading memory)

Wanhoop, wanhoop

Geen duidelijke richtlijn;

verloren perspectief

Ik ben niet meer te repareren

Overwonnen door een vraatzuchtige natuur

Een aangewezen einde

Naar binnen getrokken, zwart bloed verblijft nu

(woont)

Elke ademhaling die ik slik is nu ijskoud geworden

De woede in mij kookt over van mijn woede

Mijn woede stijgt

Nu stop ik voor niets

Dit is het pad dat ik heb gekozen

Vijand, je zult altijd een ver deel van mij zijn

(Je zag mijn gezicht transformeren,

Nu begint het monster van binnen zijn nieuwe vorm aan te nemen)

Ben ik een dier?

Ik voel de scheuren onder mijn huid

Het wacht zo geduldig tot ik me terugtrek en geef

Om degenen die op mij vertrouwen in de steek te laten

Wie vertrouwen op mij?

Ik zal het vrijgeven

De transformatie begint

Niet langer gebonden aan deze grenzen

Ik stop bij niets

Dit is het pad dat ik heb gekozen

Vijand, je zult altijd een ver deel van mij zijn

(Je zag mijn gezicht transformeren,

Nu begint het monster van binnen zijn nieuwe vorm aan te nemen)

Vijand, ik zal geen vervagende herinnering zijn

(Ik zal niet zijn)

Ik zal geen vervagende herinnering zijn

In mijn verzwakte oor om mijn geest te vullen

Want ik ben nu open

Begin een dissonant rinkelen te horen

(Ring)

Het rinkelt, het rinkelt, het rinkelt!

Nooit het gevoel gehad dat ik er bij hoorde

Vul de leegte in mij

Ik weiger om zwak te zijn

Dus vul de leegte in mij

(Ik weiger zwak te zijn)

Dus vul de leegte in mij

Vul mijn geest in een verzwakt oor)

Want ik ben nu open

Vijand, je zult altijd een ver deel van mij zijn

(Je zag mijn gezicht transformeren,

Nu begint het monster van binnen zijn nieuwe vorm aan te nemen)

Vijand

(Je zult altijd een verre deel van mij zijn)

Vijand

(Ik zal geen vervagende herinnering zijn)