Mother to Blame - BRACKET

If I had to start again

Where would I begin

Would I even want to try

I never like to look back

Because it throws me off track

And then I try to run and hide

When will I wake in my own bed

Nobody knows I have a name

Don’t really care if I am dead

My mother is the one to blame

Walk a mile in my shoes

If you think you can’t loose

And nothing to write home about

You know that I am not alone

I never had a real home

I’ve always been down and out

Als ik opnieuw moest beginnen

Waar zou ik beginnen

Zou ik het zelfs willen proberen?

Ik kijk nooit graag terug

Omdat het me van het goede spoor brengt

En dan probeer ik te rennen en me te verstoppen

Wanneer word ik wakker in mijn eigen bed?

Niemand weet dat ik een naam heb

Het kan me niet schelen of ik dood ben

Mijn moeder is de schuldige

Loop een mijl in mijn schoenen

Als je denkt dat je niet kunt verliezen

En niets om over naar huis te schrijven

Je weet dat ik niet de enige ben

Ik heb nooit een echt thuis gehad

Ik ben altijd down en out geweest