I'm Sorry - Bourvil

8 ans et demi, un vrai p’tit titi

De la butte, avec son p’tit nez en l’air

Ses deux grands yeux plus clairs que la mer

8 ans et demi, un vrai p’tit titi

De la butte, avec son p’tit nez en l’air

Ses deux grands yeux plus clairs que la mer

Elle faisait rien du soir au matin

Qu’des culbutes dévalant du haut en bas

Avec le petit gars du tabac

Aussi pendant des jours entiers

On entendait dans le quartier:

«Adèle !

ta maman t’appelle !

Veux-tu rentrer, viens vite à la maison

Adèle !

ta maman t’appelle

Tu n’auras donc jamais l’age de raison !

Si tu n’as que l’envie d’aller t’amuser avec les garçons

Tu verras dans la vie, que d’courir ainsi, c’est pas des façons !

Adèle ta maman t’appelle !

Veux tu rentrer, viens vite à la maison

Adèle !

Dix ans plus tard

Depuis «Rochechoir» jusqu'à «Blanche»

Tous les soirs on peut les voir

S’enlacer plein d’espoir, dans le noir

Ses deux grands yeux sont restés

Plus bleus gris pervenche

Et si son petit cœur bat

C’est toujours pour le gars du tabac

Mais quand il veut la bécoter

On entend dire de tout coté:

Mais au tabac c’est le branle-bas

Des dimanches, et dans le p’tite salle du fond

Un air d’accordéon tourne en rond

Adèle est là souriante dans sa robe blanche

Et près d’elle son mari

Qui paraît très épris, lui sourit

Ils vont partir à pas de loup

Mais toute la noce cri tout à coup

«Adèle !

ta maman t’appelle !

Veux-tu rentrer, viens vite à la maison

Adèle !

ta maman t’appelle

Tu n’auras donc jamais l’age de raison !

«Mes l’entraînant déjà, son mari tout bas lui dit tendrement

«ne les écoute pas ce soir, il y a un p’tit changement

Adèle, ma petite Adèle

C’est à ton tour d’appeler ta maman, Adèle»

8 en een half jaar oud, een echte kleine titi

Vanaf de heuvel, met zijn neusje in de lucht

Zijn twee grote ogen helderder dan de zee

8 en een half jaar oud, een echte kleine titi

Vanaf de heuvel, met zijn neusje in de lucht

Zijn twee grote ogen helderder dan de zee

Ze deed niets van de avond tot de ochtend

Alleen salto's tuimelen van boven naar beneden

Met de kleine tabaksman

Ook voor hele dagen

We hoorden in de buurt:

“Adèle!

je moeder roept je!

Wil je naar huis, kom snel naar huis

Adèle!

je moeder belt je

Dus je zult nooit de leeftijd van de rede hebben!

Als je gewoon wat plezier wilt hebben met de jongens

Je zult in het leven zien dat zo rennen geen optie is!

Adele, je moeder roept je!

Wil je naar huis, kom snel naar huis

Adèle!

Tien jaar later

Van “Rochechoir” tot “Blanche”

Elke nacht kunnen we ze zien

Elkaar hopelijk omhelzen, in het donker

Zijn twee grote ogen bleven

Meer blauwgrijze maagdenpalm

En als haar hartje klopt

Het is altijd voor de tabaksman

Maar als hij haar wil kussen

We horen van alle kanten:

Maar in tabak is het de drukte

Zondag, en in de kleine achterkamer

Een accordeon deuntje draait rond

Adele lacht daar in haar witte jurk

En naast haar haar man

Die erg verliefd lijkt, lacht naar haar

Ze zullen wegkruipen

Maar de hele bruiloft huilt plotseling

“Adèle!

je moeder roept je!

Wil je naar huis, kom snel naar huis

Adèle!

je moeder belt je

Dus je zult nooit de leeftijd van de rede hebben!

"Ik ben haar al aan het trainen, fluisterde haar man teder tegen haar"

"Luister niet naar ze vanavond, er is een kleine verandering

Adele, mijn kleine Adele

Het is jouw beurt om je moeder te bellen, Adele."