I'll Never Stop Wanting You - Bourvil

Je m’en allais chercher des oies

Du côté de Fouilly les oies, à bicyclette.

Soudain, qui vois-je devant moi?

Une belle fille au frais minois à bicyclette.

En arrivant à sa hauteur

J’y fais un sourire enchanteur, à bicyclette.

Elle rit aussi, on parle alors

Et elle me dit dans nos transports, à bicyclette…

«Est-c'que vous êtes coureur?

— Non !

J’ne suis pas coureur.

— Ah !

c’que vous êtes menteur !

— Moi, je suis balayeur.

— Avez-vous fait le tour?

— Tour de France?

Non mais j’ai fait des tours

Des détours des contours et même d’autres tours…

— Des tours de quoi ?"qu'elle m’dit.

«Des tours d’vélo pardi !

— Vous êtes un blagueur, ah !

c’que vous êtes coureur !»

Vous parlez d’un raisonnement, pfé!

Dans les champs, chantaient les grillons

Le soleil dardait ses rayons de bicyclette.

Elle voulait que je chante un brin

Mais à cela, j’ai mis un frein de bicyclette.

Près d’un tournant, y’avait un bois

Où l’on se dirigea, ma foi, à bicyclette.

Mais comme elle roulait près de moi

Voilà qu’elle m’fait presque à mi-voix, à bicyclette.

«Ah !

c’que vous êtes coureur!

— Moi… J’ne suis pas coureur.

— Ah !

c’que vous et’s menteur !

— Moi, je suis balayeur.

— Vous savez faire la cour !

— Oui, j’y réponds, car pour ce qui est de faire la cour

Je la fais chaque jour.

— La cour à qui?

qu’elle m’dit.

— La cour d’la ferme, pardi!

— Vous êtes un blagueur.

— Ah !

C’que vous êtes coureur !»

Vous parlez d’un raisonnement.

Il fallait pas qu’elle soit intelligente pour toujours dire ça.

Enfin !

Dans l’bois, j’y disais «Voyez donc !

Sans boussole, nous nous guidons"de bicyclette.

Mais elle répétait, pleine d’ardeur

Que j'étais un coureur coureur à bicyclette.

Je l'étais pas, ça c’est couru !

Mais alors, je le suis devenu à bicyclette.

Et comme je courais vers le but

Voilà qu’elle m’fait comme au début, à bicyclette…

«Ah !

c’que vous êtes coureur !

— Moi… J’ne suis pas coureur.

— Ah !

c’que vous êtes menteur !

— Moi je suis balayeur.»

J’y redis en courant, car j’continuais d’courir

Vers l’but à conquérir, vous êtes au courant !

Moi à force de courir, parcourir, discourir

L’vélo s’est dégonflé et j’suis pas arrivé.

Moralité: Rien ne sert de courir, il faut partir à point…

Comme l’a si bien dit la F… La F… La tortue.

Ik ging ganzen zoeken

In de buurt van Fouilly les oies, op de fiets.

Wie zie ik ineens voor me?

Een mooi meisje met een fris gezicht op een fiets.

Bij het bereiken van zijn hoogtepunt

Ik glimlach betoverend, op mijn fiets.

Ze lacht ook, dus we praten

En ze vertelt me ​​in ons transport, op een fiets...

“Ben jij een hardloper?

- Neen !

Ik ben geen loper.

"Ah!

wat ben jij een leugenaar!

“Ik ben een veegmachine.

"Ben je in de buurt geweest?"

- Tour de France?

Nee, maar ik heb trucjes gedaan

Omleidingen van contouren en zelfs andere trucs...

"Tricks van wat?" vertelde ze me.

“Fietstochten natuurlijk!

"Je bent een grappenmaker, ah!

wat ben jij een hardloper!”

Je hebt het over redeneren, pf!

In de velden zongen de krekels

De zon schoot door de fietsstralen.

Ze wilde dat ik een beetje zing

Maar daar heb ik een fietsrem op gezet.

Bij een bocht was een bos

Waar we heen gingen, nou ja, op de fiets.

Maar toen ze langs me reed

Nu fluistert ze bijna tegen me, op de fiets.

"Oh!

wat ben jij een hardloper!

"Ik... ik ben geen hardloper."

"Ah!

wat ben jij een leugenaar!

“Ik ben een veegmachine.

"Je weet hoe je het gerecht moet maken!"

"Ja, dat doe ik, want als het gaat om verkering

Ik doe het elke dag.

"De rechtbank aan wie?"

ze vertelde me.

'Het boerenerf natuurlijk!'

'Je bent een grappenmaker.

"Ah!

Wat ben jij een hardloper!”

Je hebt het over redeneren.

Ze hoefde niet slim te zijn om dat altijd te zeggen.

Eindelijk !

In het bos zei ik: "Kijk!

Zonder kompas leiden we ons op de fiets.

Maar ze herhaalde, vol enthousiasme

Dat ik een hardloper op een fiets was.

Ik was niet, dat is het!

Maar toen werd ik het op een fiets.

En terwijl ik naar het doel rende

Nu doet ze me zoals in het begin, op de fiets...

"Oh!

wat ben jij een hardloper!

"Ik... ik ben geen hardloper."

"Ah!

wat ben jij een leugenaar!

"Ik ben een veegmachine."

Ik zeg het nog een keer terwijl ik ren, want ik bleef rennen

Op weg naar het te veroveren doel, weet je!

Ik door te rennen, browsen, praten

De fiets liep leeg en ik kwam niet aan.

Moraal: rennen heeft geen zin, je moet op tijd vertrekken...

Zoals de F... De F... De Schildpad het zo treffend verwoordde.