Weit weg - Böhse Onkelz

Du bist gegangen

Im Streit um nichts

Doch ich kann mich nicht korrigieren

Nicht mal für Dich

Es juckt und brennt

Es quält mich und martert

Es kotzt mich an

Unser menschliches Theater

Weit weg — weit weg von besseren Tagen

Weit weg — allein mit tausend Fragen

Weit weg — ich höre Dich weinen

Weit weg — hat die Sonne aufgehört zu scheinen

Unsere Chance hat die Stadt verlassen

Wir stehen vor dem Nichts

Wie Sterne, die ins dunkel fallen

Sterbendes Licht

Es riecht nach Herbst

Nach Untergang und Särgen

Winter im Herz, keine rühmliche Zeit

Man fühlt den Sommer sterben

Weit weg — weit weg von besseren Tagen

Weit weg — allein mit tausend Fragen

Weit weg — ich höre Dich weinen

Weit weg — hat die Sonne aufgehört zu scheinen

Je bent weg

Ruzie maken over niets

Maar ik kan mezelf niet corrigeren

Zelfs niet voor jou

Het jeukt en brandt

Het kwelt en martelt me

Het maakt mij kwaad

Ons menselijk theater

Ver weg - ver weg van betere dagen

Ver weg - alleen met duizend vragen

Ver weg - ik hoor je huilen

Ver weg - de zon is gestopt met schijnen

Onze kans heeft de stad verlaten

We hebben niets meer

Als sterren die vallen in het donker

dovend licht

Het ruikt naar herfst

Na zinken en doodskisten

Winter in het hart, geen glorieuze tijd

Je voelt de zomer sterven

Ver weg - ver weg van betere dagen

Ver weg - alleen met duizend vragen

Ver weg - ik hoor je huilen

Ver weg - de zon is gestopt met schijnen