Buch der Erinnerung - Böhse Onkelz

Ich lese im Buch der Erinnerung

Ich hör' mich lachen

Mein Leben war ein Märchen

Erzählt von einem Narren

Ich wußte nicht immer was ich will

Doch ich wußte wie ich’s kriege

Ich nahm es leicht, auch wenn es härter kam

Es war ein Setzen, ein Setzen neuer Ziele

Mein Leben war oft wie ein Spiel

Wie 'ne lange Reise ohne Ziel

Eine Suche nach dem, der ich bin

Die Suche, die Suche nach dem Sinn

Mein Leben war ein Buch

Ich mußte es nur schreiben

Ich wollte alles oder nichts

Ich mußte mich entscheiden

Das Leben war die Antwort

Und ich stellte viele Fragen

Und dieses endlose Geheimnis

Hatte unendlich viel zu sagen

Ik ben het boek van herinneringen aan het lezen

Ik hoor mezelf lachen

Mijn leven was een sprookje

Verteld door een dwaas

Ik wist niet altijd wat ik wilde

Maar ik wist hoe ik het moest krijgen

Ik deed het rustig aan, zelfs toen het moeilijker werd

Het was stellen, nieuwe doelen stellen

Mijn leven was vaak een spel

Als een lange reis zonder bestemming

Een zoektocht naar wie ik ben

De zoektocht, de zoektocht naar betekenis

Mijn leven was een boek

Ik moest het gewoon schrijven

Ik wilde alles of niets

ik moest kiezen

Het leven was het antwoord

En ik stelde veel vragen

En dit eindeloze geheim

Had zoveel te zeggen