Epitome XV - Blut Aus Nord

In a glittering halo of lights defying reason, the magnificent dome of a black

Temple looms over souls

In the cradle of God they let themselves be reborn, to contemplate without

keeping anything, to hope or to expect

There was nothing left of these centuries that bent the body, extinguished the

life, denied the pure existence and its principle

Alone a profound echo answered the origins and magnified with each new

breakthrough of the silence

Time no longer pounding, nothing had been, nothing would ever be

It’s architecture of monumental fantasy, it is false comfort in of itself

In a halo of brilliant darkness, they merged with the sublime moment,

the Great Evil that all life awaits

They saw their improvised work collapse on itself then serenely forgot it

without wondering about what follows

They sank within the ephemeral, supreme, delicious, alcove sanctuary of the

immortals

That which was is no longer, that which will be is not, and the chaos fell

silent

And the chaos fell silent

In een glinsterende halo van licht dat de rede tart, de prachtige koepel van een zwarte

Tempel doemt op boven zielen

In de wieg van God lieten ze zich herboren worden, om te overdenken zonder

iets bewaren, hopen of verwachten

Er was niets meer over van deze eeuwen dat het lichaam verbogen, doofde de

leven, ontkende het pure bestaan ​​en zijn principe

Alleen een diepgaande echo beantwoordde de oorsprong en werd vergroot met elke nieuwe

doorbraak van de stilte

De tijd klopt niet meer, er was niets geweest, er zou nooit iets zijn

Het is een architectuur van monumentale fantasie, het is op zichzelf een vals comfort

In een aureool van schitterende duisternis versmolten ze met het sublieme moment,

het Grote Kwaad dat al het leven wacht

Ze zagen hun geïmproviseerde werk ineenstorten en vergaten het toen rustig

zonder je af te vragen wat er volgt

Ze zonken weg in het kortstondige, allerhoogste, heerlijke alkoofheiligdom van de

onsterfelijken

Dat wat was, is niet meer, dat wat zal zijn, is niet meer, en de chaos viel

stil

En de chaos viel stil