The Brighter the Light, the Darker the Shadow - Bloodthorn

In the far horizon a shapeless darkness filled the sky

And slowly with a faint whispering, making the air putrid and unbreathable

The nightshadow came crawling…

The ground was covered by fallen men, their bodies mangled and torn

Upon the Hillside the Final stand, and they knew they would come home no more

A deafening thunder shook the earth and lightning split open the sky

Rain fell like blood when the heavens turned black and the sun slowly withered

and died

Engulfing the fallen and standing alike, killing the living and waking the dead

A darkness so black it would make night seem like day covered the hills and the

plains

The hearts of the mortals, all but the brightest, turned to stone black as the

night

But the brighter the light, the darker the shadow that consumes the source of all life

Trapped by the evil he set out to conquer, his soul now cried out in vain

His mind was twisted and lost in the kingdom where madness and suffering reign

Deformed by the darkness the Nightshade brought

Condemned to be killed but never to die

Forever in torment, chained to the throne

Where the Nightshwadow rules with death on it’s side

Aan de verre horizon vulde een vormloze duisternis de lucht

En langzaam met een zwak gefluister, waardoor de lucht verrot en onadembaar wordt

De nachtschaduw kwam kruipen...

De grond was bedekt door gevallen mannen, hun lichamen verminkt en verscheurd

Op de Hillside the Final-tribune, en ze wisten dat ze niet meer thuis zouden komen

Een oorverdovende donder schudde de aarde en bliksem spleet de lucht open

Regen viel als bloed toen de hemel zwart werd en de zon langzaam verdorde

en stierf

De gevallenen verzwelgen en staan, de levenden doden en de doden wekken

Een duisternis zo zwart dat het zou lijken alsof de dag de heuvels bedekte en de...

vlaktes

De harten van de stervelingen, behalve de helderste, werden steenzwart als de

nacht

Maar hoe helderder het licht, hoe donkerder de schaduw die de bron van al het leven verteert

Gevangen door het kwaad dat hij wilde overwinnen, schreeuwde zijn ziel nu tevergeefs:

Zijn geest was verdraaid en verloren in het koninkrijk waar waanzin en lijden heersen

Vervormd door de duisternis die de Nachtschade bracht

Veroordeeld om te worden gedood, maar nooit om te sterven

Voor altijd in kwelling, geketend aan de troon

Waar de Nightshwadow regeert met de dood aan zijn kant