The Modern Adventures of Plato, Diogenes and Freud - Blood, Sweat & Tears, Sweat & Tears

Father of my morning,

Once my child to the night

I see that you have minds to cop

And I can only watch the sickened sorrow

Little do you know

Of the progressions that you teach

The people that you reach are tired

Of livin' in a world of elastic towers

Dance with them and sing a song of changes

And talk with them of life and all its dangers

Surround yourself with now familiar strangers

Who kiss and who hug and eventually mug you of your time

And the clock on the wall is a bore

As you wander past the door

And find him lying on the floor

As he begs you for some more, you frozen smile

You cannot ever picture me You know me by my thoughts

A file for your travelogue

Oblivious to the night, the fog around you

The germs they are ridiculous

They bother you at night

The blood that rushes to your brain

The ticket on the plane you’re never catching

The price you pay exclusive of your taxes

To chop you up inside with tiny axes

The girl looks up to you from floors she waxes

And speaks to your belt with tears among her eyes

And the clock on the wall is a bore

As you wander past the door

And find him lying on the floor

As he begs you for some more, you frozen smile

The metaphysic wrinkles in the face of what you face

Are hidden by the fake-up man

Who lives inside the sterno can beside you

Now climb ye to the mountains

As the sun is almost gone

Escaping from your other selves

Your brothers hide among the shelves inside you

The games that people play can only bore you

But only those that know you don’t ignore you

How many times have I come there to restore you

And caught you lying on the couch with father time

And the clock on the wall is a bore

As you wander past the door

And find him lying on the floor

As he begs you for some more, you frozen smile

Vader van mijn ochtend,

Zodra mijn kind naar de nacht

Ik zie dat je geesten hebt om te copen

En ik kan alleen maar naar het zieke verdriet kijken

Weet je weinig?

Van de vorderingen die je leert

De mensen die je bereikt zijn moe

Van leven in een wereld van elastische torens

Dans met ze en zing een lied van veranderingen

En praat met hen over het leven en al zijn gevaren

Omring jezelf met nu bekende vreemden

Wie kust en wie knuffelt en berooft je uiteindelijk van je tijd

En de klok aan de muur is een boring

Terwijl je langs de deur dwaalt

En vind hem liggend op de vloer

Terwijl hij je om meer smeekt, lach je bevroren

Je kunt me nooit voorstellen. Je kent me aan mijn gedachten

Een bestand voor je reisverslag

Zich niet bewust van de nacht, de mist om je heen

De ziektekiemen zijn belachelijk

Ze vallen je 's nachts lastig

Het bloed dat naar je hersenen stroomt

Het ticket in het vliegtuig dat je nooit haalt

De prijs die u betaalt exclusief uw belastingen

Om je van binnen in stukken te hakken met kleine bijlen

Het meisje kijkt naar je op vanaf vloeren die ze in de was zet

En spreekt tot je riem met tranen in haar ogen

En de klok aan de muur is een boring

Terwijl je langs de deur dwaalt

En vind hem liggend op de vloer

Terwijl hij je om meer smeekt, lach je bevroren

De metafysische rimpels in het gezicht van wat je onder ogen ziet

Worden verborgen door de nep-man

Wie in de sterno woont, kan naast je

Klim nu naar de bergen

Nu de zon bijna weg is

Ontsnappen aan je andere zelf

Je broers verstoppen zich tussen de planken in je

De games die mensen spelen, kunnen je alleen maar vervelen

Maar alleen degenen die je kennen, negeren je niet

Hoe vaak ben ik daar gekomen om je te herstellen?

En betrapte je liggend op de bank met vadertje tijd

En de klok aan de muur is een boring

Terwijl je langs de deur dwaalt

En vind hem liggend op de vloer

Terwijl hij je om meer smeekt, lach je bevroren