Eigene Welt 2 - Blokkmonsta, Üzi, Blokkmonsta, Uzi

Ich leb in meiner eignen Welt, ihr habt kein Verständnis dafür

Jenseits eurer Gesellschaft, ich hab mich nie integriert

Ich hab kein bock zu parieren, mein denken, es ist anders

Ich denk über Ecken und nicht geradeaus, nicht mal im Ansatz

Ein Aussenseiter, ich lass mich nicht manipulieren

Keine heile Welt, weil sowas für mich nicht existiert

Ich bin ein Misanthrop und halte mich nicht an die Regeln

Die uns täglich aufgezwungen werden, denn das ist mein Leben

Die Gedanken, sie sind wirr, ich wandel hier entlang

Zwischen Traum und Wirklichkeit, in mir der tiefe Drang

Endgültig zu entfliegen, Größenwahn und Depression

Wechseln sich hier ständig ab, ich verfall' in Isolation

Denn der Druck, er wird zu groß, sag wer hält dem allen stand?

Wenn die Bombe irgendwann platzt, dann fahr' ich alles gegen die Wand

Alles dreht sich nur im Kreis, ich versink' in meiner Welt

Und verschließ' die Augen, weil die Echte in sich zusamm' fällt

Das Leben ist hart, viel zu hart, wir fliehen in unsre eigene Welt

Und so bleibt es, weil die Echte Stück für Stück in sich zerfällt

Das Leben ist hart, viel zu hart, ganz egal wie lang es weiter geht

Der Körper ist 'ne Hülle, nur der Geist, der Geist, er bleibt bestehen

Das Leben ist hart, viel zu hart, ganz egal wie lang es weiter geht

Der Körper ist 'ne Hülle, nur der Geist, der Geist, er bleibt bestehen

Das Leben ist hart, viel zu hart, ganz egal wie lang es weiter geht

Der Körper ist 'ne Hülle, nur der Geist, der Geist, er bleibt bestehen

Ik leef in mijn eigen wereld, je begrijpt het niet

Buiten jouw samenleving, heb ik nooit geïntegreerd

Ik heb geen zin om te pareren, mijn denken, het is anders

Ik denk aan bochten en niet rechtdoor, zelfs niet op afstand

Een buitenstaander, ik laat me niet manipuleren

Geen ideale wereld, want zoiets bestaat voor mij niet

Ik ben een misantroop en ik volg de regels niet

Wordt ons dagelijks opgedrongen, want dit is mijn leven

De gedachten zijn verward, ik loop deze kant op

Tussen droom en werkelijkheid, de diepe drang in mij

Om eindelijk te ontsnappen aan grootheidswaanzin en depressie

Ze wisselen hier de hele tijd, ik val in een isolement

Omdat de druk te groot wordt, vertel me wie het allemaal kan weerstaan?

Als de bom op een gegeven moment barst, dan drijf ik alles tegen de muur

Alles draait gewoon in cirkels, ik zak weg in mijn wereld

En sluit je ogen want de echte is aan het instorten

Het leven is hard, veel te hard, we vluchten onze eigen wereld in

En zo blijft het, want het echte valt beetje bij beetje uit elkaar

Het leven is hard, veel te hard, hoe lang het ook duurt

Het lichaam is een omhulsel, alleen de geest, de geest, blijft

Het leven is hard, veel te hard, hoe lang het ook duurt

Het lichaam is een omhulsel, alleen de geest, de geest, blijft

Het leven is hard, veel te hard, hoe lang het ook duurt

Het lichaam is een omhulsel, alleen de geest, de geest, blijft