Chaleur humaine - Bleu Toucan

On y voit que du feu

Quand le gris tourne au bleu

Qu’on se retrouve entre chien et loup

Quand derrière les fenêtre

Reste que des silhouettes

Des voisins aux contours un peu flous

A nouveau face à soi

Seul sur mon sofa

Les deux yeux rivés sur les écrans

Où est la chaleur humaine

Dans les vies que l’on mène

Est-ce que tu te souviens d’avant?

Quand on se donnait la main

Qu’on se faisait des sourires en coin

Qu’on s’embrassait tout simplement

J’ai retrouvé ce soir

Au fond d’un tiroir

Deux billets d’avion pour Osaka

Et la carte d’un troquet

Où on aimait flâner

Une place en balcon pour l’Olympia

Et je repense au temps

Où on se voyait souvent

A l’heure où la nuit était à nous

Où est la chaleur humaine

Qui coulait dans nos veines

Est-ce que tu te souviens d’avant?

Quand on se donnait la main

Qu’on se faisait des sourires en coin

Qu’on s’embrassait tout simplement

Het ziet alleen vuur

Wanneer grijs blauw wordt

Dat we ons tussen hond en wolf bevinden

Wanneer achter de ramen

Alleen silhouetten blijven over

Enigszins vage buren

Weer oog in oog

Alleen op mijn bank

Beide ogen vastgelijmd aan de schermen

Waar is de menselijke warmte?

In de levens die we leiden

Herinner je je vroeger?

Toen we elkaars hand vasthielden

We lachten naar elkaar

Dat we net gekust hebben

Ik heb vanavond gevonden

Op de bodem van een la

Twee vliegtickets naar Osaka

En de kaart van een bar

Waar we graag rondhingen

Een balkonstoel voor de Olympia

En ik denk terug aan de tijd

Waar we elkaar vaak zagen

Toen de nacht van ons was

Waar is de menselijke warmte?

die door onze aderen stroomde

Herinner je je vroeger?

Toen we elkaars hand vasthielden

We lachten naar elkaar

Dat we net gekust hebben