Огонёк - Блестящие

На позиции девушка провожала бойца,

Темной ночью простилася на ступеньках крыльца.

И пока за туманами видеть мог паренек,

На окошке на девичьем все горел огонек.

Парня встретила славная фронтовая семья,

Всюду были товарищи, всюду были друзья,

Но знакомую улицу позабыть он не мог:

«Где ж ты, девушка милая, где ж ты, мой огонек?»

И подруга далекая парню весточку шлет;

Что любовь ее девичья никогда не умрет.

Все, что было загадано, в свой исполнится срок, —

Не погаснет без времени золотой огонек.

И просторно и радостно на душе у бойца

От такого хорошего от ее письмеца.

И врага ненавистного крепче бьет паренек

За Советскую Родину, за родной огонек.

Op de positie begeleidde het meisje de jager,

Op een donkere nacht nam ze afscheid op de trap van de veranda.

En terwijl de jongen door de mist heen kon kijken,

Er brandde nog steeds een licht in het raam van het kleine meisje.

De man werd opgewacht door een glorieuze familie in de frontlinie,

Overal waren kameraden, overal waren vrienden,

Maar hij kon de bekende straat niet vergeten:

"Waar ben je, lieve meid, waar ben je, mijn licht?"

En een verre vriend stuurt nieuws naar de man;

Dat haar meisjesliefde nooit zal sterven.

Alles wat verzonnen is, zal te zijner tijd uitkomen -

Het gouden licht zal niet zonder tijd uitgaan.

En ruim en vreugdevol in de ziel van een vechter

Uit zo'n goede brief van haar.

En de jongen verslaat de gehate vijand harder

Voor het Sovjet-moederland, voor het inheemse licht.