Memory Layne - Blacklisted

In my life there’s no truth, there’s just mountains of lies

Search for identity, but wear a disguise

I run and I run and I run and I run and I hide

I’m complicated, so frustrating.

I know you hate it, but I just can’t fake it

You’ve seen my world’s at war, when I unlock my door

Showed you things I hoped you never see

You just said «Oh George, you could be so much more.»

«You've lost your way, it’s a damn shame.»

How do you criticize, when you stand so safe inside?

How do you climb, when you built your walls so high?

How do you fight, when your hands are firmly tied?

How do you rise, when all you know is the downside?

In mijn leven is er geen waarheid, er zijn alleen bergen leugens

Zoek naar identiteit, maar draag een vermomming

Ik ren en ik ren en ik ren en ik ren en ik verberg me

Ik ben ingewikkeld, zo frustrerend.

Ik weet dat je het haat, maar ik kan het gewoon niet faken

Je hebt mijn wereld in oorlog gezien, wanneer ik mijn deur ontgrendel

Ik heb je dingen laten zien waarvan ik hoopte dat je ze nooit zou zien

Je zei net "Oh George, je zou zoveel meer kunnen zijn."

"Je bent de weg kwijt, het is verdomd jammer."

Hoe bekritiseer je, als je zo veilig binnen staat?

Hoe klim je als je je muren zo hoog hebt gebouwd?

Hoe vecht je als je handen stevig vastgebonden zijn?

Hoe kom je omhoog, als je alleen maar de keerzijde weet?