Western - black midi

We’d wake before daylight

Practice up until noon

He wanted perfection

Always the same tune

After all the shitty things you’d done for me

I left you in a ditch

You were the bank but I was the star on the silver screen

My cheeks made blind men see and they all rose for me

But after all the pretty things you’d done for me

I left you in a ditch

My voice grew hoarse reciting words that you know so well

Though no one heard, they would so soon

Once my sound was known to the finest tastes that set global tone

«And I’ll helm the seas of a burgeoning scene as the new-come queen

While you lick your wounds in a hole that’s black perpetually»

A pink caterpillar with six anorexic children let me stay

But I had to keep moving through anteater town

After anteater town after anteater town after anteater town after anteater town

I’d spent all your cash by the time I got to Schlagenheim

And your name was gouged, it was no use

To think that you could play

But despite all the stupid plans you set for me

You’re still in that ditch

And I was led here after some talk of atmospheres

I skipped the line, made it known that I was one to see

The desk was pain, said I did not fit

No time for ploys and games, I made my way

Through flocks of imbeciles, I crawled through my entry point

But the curtain drew, I was too late

In a white suit stuffed with hay, you were on stage

You were on stage, you were on stage, you were on stage

You were on stage, you were on stage, you were on stage

You were on stage, you were on stage, you were on stage

Lights came dim and hands came one

Though not for me

He sat and began the sound

It sang the chords of my memory, implying that tune

We zouden wakker worden voor het daglicht

Oefen tot 12.00 uur

Hij wilde perfectie

Altijd hetzelfde deuntje

Na alle stomme dingen die je voor me hebt gedaan

Ik heb je in een greppel achtergelaten

Jij was de bank, maar ik was de ster op het witte doek

Mijn wangen lieten blinde mannen zien en ze stonden allemaal voor mij op

Maar na alle mooie dingen die je voor me hebt gedaan

Ik heb je in een greppel achtergelaten

Mijn stem werd hees bij het opzeggen van woorden die je zo goed kent

Hoewel niemand het hoorde, zouden ze zo snel

Eens was mijn geluid bekend bij de fijnste smaken die de wereldwijde toon zetten

«En ik zal de zeeën van een ontluikende scène besturen als de nieuw aangekomen koningin

Terwijl je je wonden likt in een gat dat eeuwig zwart is»

Een roze rups met zes anorexia kinderen laat me blijven

Maar ik moest door het miereneterstadje blijven gaan

Na miereneterstad na miereneterstad na miereneterstad na miereneterstad

Ik had al je geld uitgegeven tegen de tijd dat ik in Schlagenheim aankwam

En je naam was gekerfd, het had geen zin

Om te denken dat je zou kunnen spelen

Maar ondanks alle stomme plannen die je voor me hebt gemaakt

Je zit nog steeds in die sloot

En ik werd hierheen geleid na wat gepraat over sferen

Ik sloeg de rij over, maakte bekend dat ik iemand was om te zien

Het bureau deed pijn, zei dat ik niet paste

Geen tijd voor trucs en games, ik heb mijn weg gevonden

Door zwermen imbecielen kroop ik door mijn toegangspunt

Maar het gordijn ging dicht, ik was te laat

In een wit pak gevuld met hooi stond je op het podium

Je stond op het podium, je stond op het podium, je stond op het podium

Je stond op het podium, je stond op het podium, je stond op het podium

Je stond op het podium, je stond op het podium, je stond op het podium

Lichten werden zwak en handen kwamen één

Hoewel niet voor mij

Hij ging zitten en begon het geluid

Het zong de akkoorden van mijn geheugen, wat dat deuntje impliceert