Despair - black midi

Ignored as a crimson left on your toothbrush

I will wait

Abhorred by your kin in the name of a father

I will blame

Valentine

Curse your ways

When will we begin to incessantly fold

Inexorably?

When will our scalps run out of colour reserves

Or any at all?

We must strike while the proverbial

Iron is hot

Though man can’t by force revoke his destined course

He can curse at the madness of

Valentine, the condemner and sadist of old

Cursing all to a lifetime of miserably clutching at miserable straw

Valentine

Curse your way

I need an explanation

A reason for my curse

The magnets have their North Pole

And I only this thirst

Genegeerd als een karmozijn dat op je tandenborstel is achtergebleven

Ik zal wachten

Verafschuwd door je familie in de naam van een vader

Ik zal de schuld geven

Valentijn

Vervloek je wegen

Wanneer beginnen we onophoudelijk te folden?

onverbiddelijk?

Wanneer heeft onze hoofdhuid geen kleurreserves meer?

Of helemaal niet?

We moeten toeslaan terwijl de spreekwoordelijke

IJzer is heet

Hoewel de mens zijn voorbestemde koers niet met geweld kan herroepen

Hij kan vloeken op de waanzin van

Valentine, de veroordeelaar en sadist van weleer

Alles vervloeken tot een leven lang ellendig vastgrijpen aan het ellendige stro

Valentijn

Vervloek je weg

Ik heb een uitleg nodig

Een reden voor mijn vloek

De magneten hebben hun Noordpool

En ik alleen deze dorst