Seven Stars Unseen - Black Anvil

Raven sight through the wolven eyes

One purpose redeemed as the fires feed the night

Nocturnal eternal

Left alone are you worthy of the sacrifice

Take My hand may your burning flesh envelope Me

Stench of Death this caress develope entropy

It may take another hundred years until you see…

That on this path in Death may I be free!

We have stood on the edges of existence

We have drawn back

The curtain stained with time

In the end We have become

As the serpent spit the tongue

On this path unholy liberty

Setting sun what has become

Now vanquish end of days

I Quaerere Ut Mortem Non Vitare Me

Some things are better left unchanged

Intrinsic engaged

Only a moment then the second stage…

Seven stars await your majesty

Climbing towards the precipice

A glimpse away eternity after you and Me

Raven zien door de ogen van de wolven

Eén doel verzilverd terwijl de vuren de nacht voeden

Nachtelijk eeuwig

Alleen gelaten ben jij het offer waard?

Pak Mijn hand, moge je brandende vlees Mij omhullen

Stank van de dood deze streling ontwikkelt entropie

Het kan nog honderd jaar duren voordat je ziet...

Dat ik op dit pad in de dood vrij mag zijn!

We hebben op de rand van het bestaan ​​gestaan

We hebben ons teruggetrokken

Het gordijn bevlekt met de tijd

Uiteindelijk zijn we geworden

Zoals de slang de tong spuugt

Op dit pad onheilige vrijheid

ondergaande zon wat is geworden

Overwin nu het einde van de dag

Ik Quaerere Ut Mortem Non Vitare Me

Sommige dingen kunnen beter ongewijzigd blijven

Intrinsiek betrokken

Nog even en dan de tweede etappe...

Zeven sterren wachten op uwe majesteit

Klimmen naar de afgrond

Een glimp weg van de eeuwigheid na jou en mij