Gravity - Biohazard

I feel a weight thats pulling me down,

But my reflex is to try to break out,

Nature gives fight or flight syndrome,

But my feet stay on the ground thats how Ive grown,

Bred to resist the gravity of anything thats fucking with me,

Survivalist instincts through my veins are pounding,

Transfused at birth by my urban surroundings.

Gravity wont allow me to fly,

It pulls me down, the pain, I wont cry,

Resistance and drive fueled by hunger,

What doesnt kill me makes me stronger.

I just cant let shit get to me,

Got to reflect back on what pop taught me,

To be your own man no matter what,

To never back down, and follow your gut,

Instinct, something he said that Id know,

Something that Id carry wherever I go,

He told me someday Id have to fight to be free,

And resist the weight of gravity.

Calloused hands wipe away tears,

Of the pain of a man broken by years,

A silent shot that nobody hears,

A smoking gun of our own fears,

My father worked all his life and for what,

Day in, day out, caught in a rut,

The pain of apathy, razor-sharp cutting,

But Ill make sure he doesnt die for nothing.

Ik voel een gewicht dat me naar beneden trekt,

Maar mijn reflex is om te proberen uit te breken,

De natuur geeft vecht- of vluchtsyndroom,

Maar mijn voeten blijven op de grond, zo ben ik gegroeid,

Gekweekt om de zwaartekracht te weerstaan ​​van alles wat me dwarszit,

Survivalistische instincten door mijn aderen bonzen,

Transfusie bij de geboorte door mijn stedelijke omgeving.

De zwaartekracht laat me niet vliegen,

Het trekt me naar beneden, de pijn, ik zal niet huilen,

Weerstand en gedrevenheid aangewakkerd door honger,

Wat me niet doodt, maakt me sterker.

Ik kan gewoon geen shit aan me laten komen,

Ik moet terugdenken aan wat pop me heeft geleerd,

Om je eigen man te zijn, wat er ook gebeurt,

Om nooit terug te vallen en je gevoel te volgen,

Instinct, iets wat hij zei dat ik weet,

Iets dat ik overal mee naartoe neem,

Hij vertelde me dat ik op een dag moet vechten om vrij te zijn,

En weersta het gewicht van de zwaartekracht.

Eelt handen vegen tranen weg,

Van de pijn van een man gebroken door jaren,

Een stil schot dat niemand hoort,

Een smoking gun van onze eigen angsten,

Mijn vader heeft zijn hele leven gewerkt en waarvoor,

Dag in, dag uit, gevangen in een sleur,

De pijn van apathie, vlijmscherp snijden,

Maar ik zal ervoor zorgen dat hij niet voor niets sterft.