Overture No. 2 - Bing Crosby, Bob Hope, Dorothy Lamour

I hear the train a comin';

it's rollin' 'round the bend,

And I ain't seen the sunshine since I don't know when.

I'm stuck at Folsom Prison and time keeps draggin' on.

But that train keeps rollin' on down to San Antone.

When I was just a baby, my mama told me, Son,

Always be a good boy;

don't ever play with guns.

But I shot a man in Reno, just to watch him die.

When I hear that whistle blowin' I hang my head and cry.

I bet there's rich folk eatin' in a fancy dining car.

They're prob'ly drinkin' coffee and smokin' big cigars,

But I know I had it comin', I know I can't be free,

But those people keep a movin', and that's what tortures me.

Well, if they freed me from this prison, if that railroad train was mine,

I bet I'd move on over a little farther down the line,

Far from Folsom Prison, that's where I want to stay,

And I'd let that lonesome whistle blow my blues away

Ik hoor de trein aankomen;

het rolt de bocht om,

En ik heb de zon niet meer gezien sinds ik niet weet wanneer.

Ik zit vast in de Folsom-gevangenis en de tijd sleept voort.

Maar die trein rijdt door naar San Antone.

Toen ik nog een baby was, vertelde mijn moeder me, zoon,

Wees altijd een brave jongen;

speel nooit met wapens.

Maar ik schoot een man neer in Reno, alleen om hem te zien sterven.

Als ik dat fluitje hoor blazen, laat ik mijn hoofd hangen en huil ik.

Ik wed dat er rijke mensen eten in een chique restauratiewagen.

Ze drinken waarschijnlijk koffie en roken grote sigaren,

Maar ik weet dat het eraan kwam, ik weet dat ik niet vrij kan zijn

Maar die mensen blijven in beweging, en dat is wat me kwelt.

Als ze me uit deze gevangenis zouden bevrijden, als die trein van mij was,

Ik wed dat ik iets verder langs de lijn zou gaan,

Ver van de Folsom-gevangenis, daar wil ik blijven,

En ik zou dat eenzame fluitje mijn blues laten wegblazen