National Parks - Big Ups

She was in the hospital

Waiting on the patients

Didn’t have to twist her arm

No such things as leisure

Trying to break a fever

Blood sprays from the arm

She takes a walk

To pass the time

She walks alone

'Cause she’s all alone

Because she’s all alone

She takes a walk

Where trees are lined

She walks alone

'Cause she’s all alone

We left her alone

She dips her fingers into the slip

Hands form as the wheel spins

Making time out of clay

The phone rings through the house

Calling on the landline

And the cabinets are filled with clay

She takes a walk

To pass the time

She walks alone

'Cause she’s all alone

Because she’s all alone

She takes a walk

Where trees are lined

She walks alone

'Cause she’s all alone

Because she’s all alone

'Cause she’s all alone

We left her alone

We got on a plane

And flew across the country

And saw the biggest trees

Bigger than the ones that lined her streets

Bigger than she’d ever seen

Bigger than one could think to exist

I think I saw her say to herself

«This is everything I’ve missed»

I saw a glow in her eye

Reflecting off the mountain’s peak

And that wavelength of light

I hadn’t seen it in a long time

It was a beacon, a guide

Showing the path out from the night

Into another start

Where the spaces weren’t so far

She’ll drive through national parks

With her life inside the car

And when the phone rings

It won’t be people selling things

I’ll be the one on the line

Cutting bricks of clay with twine

And building the bridge

To share in her happiness

Ze lag in het ziekenhuis

Wachten op de patiënten

Ze hoefde haar arm niet te draaien

Geen zaken als vrije tijd

Koorts proberen te breken

Bloed spuit uit de arm

Ze maakt een wandeling

Om de tijd te doden

Ze loopt alleen

Omdat ze helemaal alleen is

Omdat ze helemaal alleen is

Ze maakt een wandeling

Waar bomen omzoomd zijn

Ze loopt alleen

Omdat ze helemaal alleen is

We hebben haar met rust gelaten

Ze doopt haar vingers in de slip

Handen vormen zich terwijl het wiel draait

Tijd maken met klei

De telefoon gaat door het huis

Bellen op de vaste lijn

En de kasten zijn gevuld met klei

Ze maakt een wandeling

Om de tijd te doden

Ze loopt alleen

Omdat ze helemaal alleen is

Omdat ze helemaal alleen is

Ze maakt een wandeling

Waar bomen omzoomd zijn

Ze loopt alleen

Omdat ze helemaal alleen is

Omdat ze helemaal alleen is

Omdat ze helemaal alleen is

We hebben haar met rust gelaten

We zijn in een vliegtuig gestapt

En vloog door het land

En zag de grootste bomen

Groter dan die langs haar straten

Groter dan ze ooit had gezien

Groter dan je zou denken te bestaan

Ik denk dat ik haar tegen zichzelf zag zeggen:

«Dit is alles wat ik heb gemist»

Ik zag een gloed in haar ogen

Weerkaatsing van de top van de berg

En die golflengte van licht

Ik had het al lang niet meer gezien

Het was een baken, een gids

Het pad uit de nacht laten zien

In een ander begin

Waar de spaties niet zo ver waren

Ze rijdt door nationale parken

Met haar leven in de auto

En als de telefoon gaat

Het zijn geen mensen die dingen verkopen

Ik ben degene aan de lijn

Bakstenen van klei snijden met touw

En de brug bouwen

Om te delen in haar geluk