Bastard Screams - Beyond The Embrace

Chewing on razorblades again

Suckling wounds that forever unend

These bastard screams in whirlwind screams

Spoken tragedy of blackened dreams

Poison words fill the air again

With the strength to tear my skin

As the damned engulf our lives

Following the sea of unlit eyes

Retaliation burns a desperate flame around my throat

The pressure’s building up, I want to make my tongue explode

The bastard screams, they keep calling me

Spoken tragedy of blackened dreams

The bastard screams, they keep calling me

Why won’t they just let me die?

Won’t they let me dye?

Ablaze my soul, feel the blow as I fool and take the delta pain

What I say is that we feed the deltas to the dogs

What I feel, what I know is that I’d find a better life below

Somewhere in the earth, where I won’t hear the sound

Retaliation burns a desperate flame around my throat

The pressure’s building up, I want to make my tongue explode

If I let go I might have found the way to go

At least I get to feel my nerve

The bastard screams, they keep calling me

Spoken tragedy of blackened dreams

The bastard screams, they keep calling me

Why won’t they just let me die?

A bullet doesn’t fly a thousand miles away

Just like I couldn’t die a thousand deaths

But if I keep this flame of bitterness and hate

It will keep me warm until my dying day

I hear them

I feel them

I loathe them

These words become my world

Weer aan het kauwen op scheermesjes

Zuigwonden die voor altijd oneindig zijn

Deze klootzak schreeuwt in wervelwindkreten

Gesproken tragedie van zwartgeblakerde dromen

Gifwoorden vullen de lucht weer

Met de kracht om mijn huid te scheuren

Als de verdoemden ons leven overspoelen

De zee van onverlichte ogen volgen

Vergelding brandt een wanhopige vlam rond mijn keel

De druk neemt toe, ik wil mijn tong laten ontploffen

De klootzak schreeuwt, ze blijven me bellen

Gesproken tragedie van zwartgeblakerde dromen

De klootzak schreeuwt, ze blijven me bellen

Waarom laten ze me niet gewoon doodgaan?

Laten ze me niet verven?

Brand mijn ziel, voel de klap als ik voor de gek houd en neem de deltapijn

Wat ik zeg is dat we de delta's aan de honden voeren

Wat ik voel, wat ik weet, is dat ik hieronder een beter leven zou vinden

Ergens op aarde, waar ik het geluid niet hoor

Vergelding brandt een wanhopige vlam rond mijn keel

De druk neemt toe, ik wil mijn tong laten ontploffen

Als ik loslaat, heb ik misschien de juiste weg gevonden

Ik voel tenminste mijn zenuw

De klootzak schreeuwt, ze blijven me bellen

Gesproken tragedie van zwartgeblakerde dromen

De klootzak schreeuwt, ze blijven me bellen

Waarom laten ze me niet gewoon doodgaan?

Een kogel vliegt geen duizend mijl weg

Net zoals ik niet duizend doden kon sterven

Maar als ik deze vlam van bitterheid en haat bewaar?

Het zal me warm houden tot mijn sterfdag

Ik hoor ze

Ik voel ze

Ik walg van ze

Deze woorden worden mijn wereld