Ad a dglgmut - Between the Buried and Me

I thought it was strange when all this shot into my mind driving.

It’s weird how this enclosed space makes me think so clearly… so free!

I wish all hours were so relaxing.

Thinking of the next noise… making up the next noise.

Scream loud, loud, loud, loud.

Static intoxication, sing this lovely violin song.

Beat this bottle on a wall.

Scream, scream, scream.

The baby cries.

Record the noise.

It all makes sense… we’re capable of beauty.

Through sounds which make one cringe.

The dogs only hear us now.

For the first time tears came to my eyes while I was listening.

Noise brings so many things… make my tingling skin freeze.

Turn me on, make me laugh, shoot the can, shut the door, pour your glass,

Rape scene scream, car crash bash, black cat splat.

A silent death, a silent scream…

You can’t follow me, you sing along to nothing.

Ik vond het vreemd toen dit allemaal door mijn hoofd schoot.

Het is raar hoe deze besloten ruimte me zo helder doet denken... zo vrij!

Ik wou dat alle uren zo ontspannend waren.

Denken aan het volgende geluid... het volgende geluid verzinnen.

Schreeuw luid, luid, luid, luid.

Statische dronkenschap, zing dit mooie vioollied.

Klop deze fles tegen een muur.

Schreeuw, schreeuw, schreeuw.

De baby huilt.

Neem het geluid op.

Het is allemaal logisch ... we zijn in staat tot schoonheid.

Door geluiden die je doen huiveren.

De honden horen ons nu pas.

Voor het eerst kwamen er tranen in mijn ogen terwijl ik luisterde.

Lawaai brengt zoveel dingen met zich mee... mijn tintelende huid bevriest.

Zet me aan, maak me aan het lachen, schiet op het blikje, sluit de deur, schenk je glas in,

Schreeuw van verkrachtingsscène, auto-ongeluk bash, zwarte kat splat.

Een stille dood, een stille schreeuw...

Je kunt me niet volgen, je zingt mee met niets.