Years - Beth Nielsen Chapman

I went home for christmas

To the house that I grew up in

Going back was something after all these years

I drove down monterey street

And I felt a little sadness

When I turned left laurel and the house appeared

And I snuck up to that rocking chair

Where the winter sunlight slanted on the screened-in porch

And I stared out past the shade tree

That my daddy planted on the day that I was born

And I let time go by so slow

And I made every moment last

And I thought about years

How they take so long

And they go so fast

Across the street the randol’s oldest daughter must have come home

Her two boys built a snowman by the backyard swings

I thought of old man randol

And his christmas decorations

And how he used to leave them up till early spring

And I thought of all the summers

That I paced that porch and swore I’d die of boredom there

And I thought of what I’d give to feel another summer linger

Where a day feels like a year

Then the door flew open, and my mother’s voice was laughing

As she called back to my daddy, «come and look who’s here»

And I thought about years

Ik ging naar huis met kerst

Naar het huis waarin ik ben opgegroeid

Teruggaan was iets na al die jaren

Ik reed door Monterey Street

En ik voelde me een beetje verdrietig

Toen ik links laurier draaide en het huis verscheen

En ik sloop naar die schommelstoel

Waar het winterzonlicht scheen op de beschutte veranda

En ik staarde langs de schaduwboom

Die mijn vader heeft geplant op de dag dat ik werd geboren

En ik liet de tijd zo langzaam voorbij gaan

En ik maakte elk moment het laatst

En ik dacht aan jaren

Hoe het zo lang duurt?

En ze gaan zo snel

Aan de overkant moet de oudste dochter van de randol thuis zijn gekomen

Haar twee jongens bouwden een sneeuwpop bij de schommels in de achtertuin

Ik dacht aan oude man randol

En zijn kerstversiering

En hoe hij ze tot het vroege voorjaar liet staan?

En ik dacht aan alle zomers

Dat ik door die veranda liep en zwoer dat ik daar zou sterven van verveling

En ik dacht aan wat ik zou geven om weer een zomers gevoel te krijgen

Waar een dag aanvoelt als een jaar

Toen vloog de deur open en de stem van mijn moeder lachte

Terwijl ze terugriep naar mijn vader, "kom en kijk eens wie hier is"

En ik dacht aan jaren