Swim Until You Can't See Land - Benjamin Francis Leftwich

We salute at the threshold of the North Sea in my mind

And a nod to the boredom that drove me here to face the tide and swim.

I swim.

Oh, swim.

Dip the toe in the ocean.

Oh how it hardens and it numbs.

The rest of me is a version of man, built to collapse into crumbs.

And if I hadn’t come down to the coast to disappear

I may have died in a land-slide of the rocks, the hopes and fears.

So swim until you can’t see land.

Swim until you can’t see land.

Swim until you can’t see land

Are you a man or are you a bag of sand?

Swim until you can’t see land.

Swim until you can’t see land.

Swim until you can’t see land

Are you a man or are you a bag of sand?

Up to my knees now, do I wait?

Do I dive?

The sea has seen my like before though it’s my first and perhaps last time.

Let’s call me a baptist, call this the drowning of the past.

She’s there on the shoreline throwing stones at my back.

So swim until you can’t see land.

Swim until you can’t see land.

Swim until you can’t see land

Are you a man or are you a bag of sand?

Swim until you can’t see land.

Swim until you can’t see land.

Swim until you can’t see land

Are you a man or are you a bag of sand?

Now the water’s taller than me and the land is a marker line

All I am is a body adrift in water, salt and sky.

So swim until you can’t see land.

Swim until you can’t see land.

Swim until you can’t see land

Are you a man or are you a bag of sand?

Swim until you can’t see land.

Swim until you can’t see land.

Swim until you can’t see land

Are you a man or are you a bag of sand?

We groeten in mijn gedachten op de drempel van de Noordzee

En een knipoog naar de verveling die me hierheen dreef om het tij te trotseren en te zwemmen.

Ik zwem.

O, zwemmen.

Dompel de teen in de oceaan.

Oh wat wordt het hard en verdooft het.

De rest van mij is een versie van de mens, gebouwd om in kruimels te vallen.

En als ik niet naar de kust was gekomen om te verdwijnen

Ik ben misschien gestorven in een aardverschuiving van de rotsen, de hoop en angst.

Dus zwem tot je geen land meer kunt zien.

Zwem tot je geen land meer kunt zien.

Zwem tot je geen land meer kunt zien

Ben je een man of ben je een zak zand?

Zwem tot je geen land meer kunt zien.

Zwem tot je geen land meer kunt zien.

Zwem tot je geen land meer kunt zien

Ben je een man of ben je een zak zand?

Tot aan mijn knieën nu, moet ik wachten?

Duik ik?

De zee heeft me eerder gezien, hoewel het mijn eerste en misschien laatste keer is.

Laten we me een doper noemen, noem dit de verdrinking van het verleden.

Ze is daar op de kustlijn en gooit stenen naar mijn rug.

Dus zwem tot je geen land meer kunt zien.

Zwem tot je geen land meer kunt zien.

Zwem tot je geen land meer kunt zien

Ben je een man of ben je een zak zand?

Zwem tot je geen land meer kunt zien.

Zwem tot je geen land meer kunt zien.

Zwem tot je geen land meer kunt zien

Ben je een man of ben je een zak zand?

Nu is het water hoger dan ik en het land is een markeringslijn

Alles wat ik ben is een lichaam op drift in water, zout en lucht.

Dus zwem tot je geen land meer kunt zien.

Zwem tot je geen land meer kunt zien.

Zwem tot je geen land meer kunt zien

Ben je een man of ben je een zak zand?

Zwem tot je geen land meer kunt zien.

Zwem tot je geen land meer kunt zien.

Zwem tot je geen land meer kunt zien

Ben je een man of ben je een zak zand?