Remains - Bastille, Rag'n'Bone Man, Skunk Anansie

I came here for sanctuary,

Away from the winds and the sounds of the city.

I came here to get some peace,

Way down deep where the shadows are heavy.

I can’t help but think of you.

In these four walls my thoughts seem to wander

To some distant century

When everyone we know is six feet under.

When all of our friends are dead and just a memory

And we’re side by side, it’s always been just you and me

For all to see.

When our lives are over

And all that remains

Are our skulls and bones,

Let’s take it to the grave.

And hold me in your arms,

Hold me in your arms,

I’ll be buried here with you.

And I’ll hold in these hands all that remains.

I don’t want to rest in peace,

We can haunt each others' dreams.

We’ll fight underneath this turf

And bicker away in darkness.

We’ll find a way to resolve

Our banes from the land of the living.

We’ll find a common ground

And fall in love all over again.

When all of our friends are dead and just a memory

And we’re side by side, it’s always been just you and me

For all, all to see.

When our lives are over

And all that remains

Are our skulls and bones,

Let’s take it to the grave.

And hold me in your arms,

Hold me in your arms,

I’ll be buried here with you.

And I’ll hold in these hands all that remains.

From dusk to dawn

My unheard screams grow silent in defeat.

I know I chased a memory,

But you used to taste so sweet.

As you fade away I realise it’s all over

And nothing stays the same

But skull and bones, and pain.

When all of our friends are dead and just a memory

And we’re side by side, it’s always been just you and me

For all, all to see.

When our lives are over

And all that remains

Are our skulls and bones,

Let’s take it to the grave.

Hold me in your arms,

Hold me in your arms,

I’ll be buried here with you.

And I’ll hold in these hands, all that remains.

Ik kwam hier voor een heiligdom,

Weg van de wind en de geluiden van de stad.

Ik kwam hier om wat rust te krijgen,

Heel diep waar de schaduwen zwaar zijn.

Ik kan niet anders dan aan je denken.

In deze vier muren lijken mijn gedachten af ​​te dwalen

Naar een verre eeuw

Wanneer iedereen die we kennen 1,80 meter onder de grond zit.

Wanneer al onze vrienden dood zijn en slechts een herinnering

En we zijn zij aan zij, het is altijd alleen jij en ik geweest

Voor iedereen te zien.

Als ons leven voorbij is

En dat alles blijft

Zijn onze schedels en botten,

Laten we het naar het graf brengen.

En houd me in je armen,

Hou me in je armen,

Ik zal hier samen met jou worden begraven.

En ik zal alles wat overblijft in deze handen houden.

Ik wil niet in vrede rusten,

We kunnen elkaars dromen achtervolgen.

We zullen vechten onder deze grasmat

En kibbelen weg in het donker.

We vinden een manier om het op te lossen

Onze banes uit het land van de levenden.

We zullen een gemeenschappelijke basis vinden

En opnieuw verliefd worden.

Wanneer al onze vrienden dood zijn en slechts een herinnering

En we zijn zij aan zij, het is altijd alleen jij en ik geweest

Voor iedereen om te zien.

Als ons leven voorbij is

En dat alles blijft

Zijn onze schedels en botten,

Laten we het naar het graf brengen.

En houd me in je armen,

Hou me in je armen,

Ik zal hier samen met jou worden begraven.

En ik zal alles wat overblijft in deze handen houden.

Van zonsondergang tot zonsopgang

Mijn ongehoorde geschreeuw verstomt in een nederlaag.

Ik weet dat ik een herinnering achterna zat,

Maar je smaakte zo zoet.

Terwijl je vervaagt, realiseer ik me dat het allemaal voorbij is

En niets blijft hetzelfde

Maar schedel en botten, en pijn.

Wanneer al onze vrienden dood zijn en slechts een herinnering

En we zijn zij aan zij, het is altijd alleen jij en ik geweest

Voor iedereen om te zien.

Als ons leven voorbij is

En dat alles blijft

Zijn onze schedels en botten,

Laten we het naar het graf brengen.

Hou me in je armen,

Hou me in je armen,

Ik zal hier samen met jou worden begraven.

En ik zal in deze handen houden, alles wat overblijft.