Lost in Illusion - Barrier

Inertia

I feel your iron grip take hold of me

This ego yearns for sovereignty

Sign after sign passing me by

(Not for me, not for me, I’ve got someone to be)

With a voice inside my head that says I’m living a lie

(Look away, look away, there’s just too much to see)

I cling tightly to my selfish needs

Blinded in this matrix of my programmed beliefs

I’m imprisoned

By conceptualization of thought

Separating myself from the whole

Warden, oh warden

Where have you left the key

To free myself

From this bitter, lonly reality?

A self-constructed cll

A self-constructed Hell

Sign after sign passing me by

(Not for me, not for me, I’ve got someone to be)

With a voice inside my head that says I’m living a lie

(Look away, look away, there’s just too much to see)

Everything so meaningless, my personal fiction

Terminally drifting here in my world of endless contradiction

Inertia

I feel your iron grip take hold of me, this ego

Yearns — for sovereignty

Disconnected

Yet I feel right at home

Alone inside, so alone

I’m tearing at these walls that surround me

Something’s got to break

Holding on for redemption, for some holy escape

Some kind of light at the end of the tunnel

Whatever it might be

I can feel it calling me, so warden

Where have you left the key?

Luiheid

Ik voel dat je ijzeren greep me vastpakt

Dit ego hunkert naar soevereiniteit

Teken na teken die me voorbij komen

(Niet voor mij, niet voor mij, ik moet iemand zijn)

Met een stem in mijn hoofd die zegt dat ik in een leugen leef

(Kijk weg, kijk weg, er is gewoon te veel om te zien)

Ik klamp me stevig vast aan mijn egoïstische behoeften

Verblind in deze matrix van mijn geprogrammeerde overtuigingen

ik zit gevangen

Door conceptualisering van gedachten

Mezelf scheiden van het geheel

Bewaker, oh bewaker

Waar heb je de sleutel gelaten?

Om mezelf te bevrijden

Van deze bittere, eenzame realiteit?

Een zelfgebouwde cll

Een zelfgebouwde hel

Teken na teken die me voorbij komen

(Niet voor mij, niet voor mij, ik moet iemand zijn)

Met een stem in mijn hoofd die zegt dat ik in een leugen leef

(Kijk weg, kijk weg, er is gewoon te veel om te zien)

Alles zo zinloos, mijn persoonlijke fictie

Eindeloos ronddwalen hier in mijn wereld van eindeloze tegenstrijdigheden

Luiheid

Ik voel hoe je ijzeren greep me vastgrijpt, dit ego

Verlangt naar soevereiniteit

Losgekoppeld

Toch voel ik me thuis

Alleen binnen, zo alleen

Ik scheur aan deze muren die me omringen

Er moet iets kapot gaan

Vasthouden voor verlossing, voor een heilige ontsnapping

Een soort licht aan het einde van de tunnel

Wat het ook mag zijn

Ik voel dat het me roept, dus bewaker

Waar heb je de sleutel gelaten?