Malignant Shadows - Baptism

My Master, the God of Darkness

The Angel of Death

The Black Lord

Before the Throne of Truth

Kadosh!

Kadosh Kadosh!

Stars and pillars and the frozen waste

The quartz mantle over the dead

Come, we will go to Him

With the wolves' faces

With the birds' wings

With the scaled skin

With thin voices

Smelling of musk and incense

Kadosh!

Kadosh Kadosh!

In a place where there is no death, nor life, only catacombs of sleep

They fork to lead unto the devil and the animal shadows reach out

Where the blood has dried, we thirst

Taxidermists remembrance of desire

Where the life snuffed early the riverbed full of yearning

Looking back to him

Thoughtlessly they move in the darkness

Remnants of men

Cocoons hanging in the night, ripe the horror

Shriveled memory from the past or is it from yesterday

Open your eyes and you fall where the Malignant Shadows await

Malignant Shadows await until the world may burn

We are the spirit without essence fulfilled with past

(Mucus from the yearnings forgotten and fever)

Between the angels of the world, between the colors

Shadows cast by the mauve sun

Mijn Meester, de God van de Duisternis

De engel des doods

De zwarte heer

Voor de troon van de waarheid

Kados!

Kados Kados!

Sterren en pilaren en het bevroren afval

De kwartsmantel over de doden

Kom, we gaan naar Hem

Met de gezichten van de wolven

Met de vleugels van de vogels

Met de geschubde huid

Met dunne stemmen

Ruikt naar musk en wierook

Kados!

Kados Kados!

Op een plaats waar geen dood of leven is, alleen catacomben van slaap

Ze vorken om naar de duivel te leiden en de schaduwen van dieren reiken naar buiten

Waar het bloed is opgedroogd, hebben we dorst

Taxidermisten herinnering aan verlangen

Waar het leven vroeg de rivierbedding verstoort vol verlangen

Terugkijkend op hem

Onnadenkend bewegen ze zich in de duisternis

Overblijfselen van mannen

Cocons die in de nacht hangen, rijp de horror

Verschrompelde herinnering uit het verleden of is het van gisteren?

Open je ogen en je valt waar de kwaadaardige schaduwen wachten

Kwaadaardige schaduwen wachten tot de wereld kan branden

Wij zijn de geest zonder essentie vervuld met verleden

(Slijm van vergeten verlangens en koorts)

Tussen de engelen van de wereld, tussen de kleuren

Schaduwen geworpen door de paarse zon