XVI round - Banana Spliff, VenA

La mia strada dappertutto è naturale

E non serve saper fare brutto per restare freddo come il mare

Non è l’estate che v’aspettavate pare che vi resta

Di prendere a testate la finestra

Questa è per l’umanità

Che attraversa la stessa tempesta con la stessa dignità

E cammina sulla faccia della Terra ancora viva

Alla faccia della sfiga della guerra e della merda di ogni qualità

E chi abbandona il set spettacolare

Avrà avuto qualcos’altro da fare un’altra stella polare

Guidato via da gabbie grosse come case città ferme come pose

Verso un’altra base non si sa cos'è

Nella mente della gente assente dal presente

Messa K.O.

da un’overdose di niente

E niente resterà

Oltre alla felicità alla verità in questa cazzo di musica!

Ho visto più di una notte buia senza luna

Aspettavo l’alba a momenti e manco era l’una

Sono uscito a correre per respirare

Basi sulle voci che sentivo in testa sospirare

Frasi fatte come: sarai più fortunato

Hai fallito perciò mi sono spaventato

E ho lasciato il cappello sul letto

Ho bussato in paradiso ma non hanno aperto

Mi ha salvato la famiglia più grande del mondo

Ho alzato gli occhi è tornata in un secondo

Tutto il microcosmo che avevo buttato via

Libri come cibo e cibo come una poesia

E una batteria che mi lanciasse

Un lavoro sincero una ragazza che non mi lasciasse

Un bagliore di sole all’orizzonte

Un’altra sfida non importa chi ho di fronte!

Vorrei essere Balboa sulla scalinata

Per alzare le braccia sì ma!

Le braccia le alzo al sedicesimo round

Quando vinco e grido Adriana!

In culo al buio molto meglio l’aurora

Non è speranza è circostanza tutto migliora

A stare immerso in quel che ho perso pian piano divora

Ma mi rialzo non mando la vita in malora

Riprendo esattamente dov’ero rimasto

Non attendo la mente sistemerà il guasto

Non difendo niente non accatasto

Ma non mi arrendo e nel presente oggi rinasco

Da felice al vento riapro le ali

Giusto il tempo per salvare l’amore da squali

Giusto il sample che rende gli istanti immortali

L’unico modo con cui tolgo dal cuore i pugnali

Siamo speciali come affetti non banali effetti

Ma se rifletti troppo non sposti gli assetti

Protagonisti come il sole nei giorni perfetti

Se è la dolcezza l’ingrediente segreto che metti!

Ti racconterò di me che picchiavo jab

Grosso la metà del sacco altro che Superman, qua

Da peso piuma a peso massimo va in onda il classico

Ho ucciso mostri interni con argento e frassino

È un mondo caustico colpisce basso e non

Lascia escoriazioni ma ustioni a grado massimo

Ed ho capito che la forza sta nell’incassare

Perchè sotto la scorza sta il mio potenziale, sì!

Ti porterò sul ring tra arbitri imparziali tra

Fischi degli altri e paranoie personali ma

Ho tamponato con i fogli il sangue da versare

Ho saturato le ferite usando whiskey e sale

Non c'è finale quindi lascia che racconti di chi

Non bada ai fatti l’importante è che si lotti mi ci

È voluto ho combattuto è stata tosta

Un pugno alzato un grido acuto che scuote la costa!

Vorrei essere Balboa sulla scalinata

Per alzare le braccia sì ma!

Le braccia le alzo al sedicesimo round

Quando vinco e grido Adriana!

Mijn manier overal is natuurlijk

En je hoeft niet te weten hoe je slecht moet doen om zo koud te blijven als de zee

Het is niet de zomer die je verwachtte, het lijkt erop dat het daar blijft

Om van het raam af te gaan

Dit is voor de mensheid

Met dezelfde waardigheid door dezelfde storm gaan

En loop op het aangezicht van de aarde nog steeds in leven

In het aangezicht van de pech van de oorlog en shit van elke kwaliteit

En wie verlaat de spectaculaire set

Een andere Poolster zal iets anders te doen hebben gehad

Verdreven door kooien zo dik als huizen, nog steeds steden als poses

Op weg naar een andere basis weten we niet wat het is

In de hoofden van mensen die afwezig zijn in het heden

KO

van een overdosis van niets

En er blijft niets over

Naast het geluk naar de waarheid in deze verdomde muziek!

Ik heb meer dan één donkere maanloze nacht gezien

Ik wachtte in een oogwenk op de dageraad en het was nog niet eens één uur

Ik ging naar buiten om te rennen om te ademen

Gebaseerd op de stemmen die ik in mijn hoofd hoorde zuchten

Zinnen gemaakt als: je zult meer geluk hebben

Je hebt gefaald, dus ik werd bang

En ik liet mijn hoed op het bed liggen

Ik klopte op de hemel, maar ze gingen niet open

De grootste familie ter wereld heeft me gered

Ik keek op, ze was zo terug

Alle microkosmos die ik had weggegooid

Boeken als eten en eten als een gedicht

En een batterij om me te gooien

Een oprechte baan een meisje dat me niet zou verlaten

Een zonnestraal aan de horizon

Weer een uitdaging, voor wie ik ook sta!

Ik wou dat ik Balboa was op de trap

Om je armen op te heffen ja maar!

Ik hef mijn armen in de zestiende ronde

Als ik win en Adriana schreeuw!

In de kont in het donker is de dageraad veel beter

Het is geen hoop, het is een omstandigheid, alles verbetert

Ondergedompeld zijn in wat ik heb verloren, verslindt langzaam

Maar ik sta op, ik stuur mijn leven niet door de afvoer

Ik ga precies verder waar ik was gebleven

Ik wacht niet, de geest zal de fout herstellen

Ik verdedig niets dat niet gestapeld is

Maar ik geef niet op en in het heden van vandaag ben ik herboren

Van blij tot de wind open ik mijn vleugels

Precies de tijd om liefde van haaien te redden

Alleen het monster dat de momenten onsterfelijk maakt

De enige manier waarop ik de dolken uit mijn hart kan halen

We zijn speciaal als affecten, geen triviale effecten

Maar als je te veel nadenkt, verander je niets aan de opstelling

Hoofdpersonen houden van de zon op perfecte dagen

Als zoetheid het geheime ingrediënt is dat je toevoegt!

Ik zal je vertellen dat ik jab heb geslagen

De helft van de kavel anders dan Superman hier

De klassieker is in de lucht, van vedergewicht tot zwaargewicht

Ik heb interne monsters gedood met zilver en as

Het is een bijtende wereld die laag en nee raakt

Het laat kneuzingen maar brandt in de maximale mate

En ik begreep dat de kracht ligt in het verzilveren

Want onder de schil ligt mijn potentieel, ja!

Ik neem je mee naar de ring tussen onpartijdige scheidsrechters tussen

Fluiten van anderen en persoonlijke paranoia maar

Ik depte het bloed om met de lakens te morsen

Ik heb de wonden verzadigd met whisky en zout

Er is geen einde, dus laat me je vertellen wie

Let niet op de feiten, het belangrijkste is dat je ervoor vecht

Het was gewild, ik heb gevochten, het was moeilijk

Een opgeheven vuist een scherpe kreet die de kust doet schudden!

Ik wou dat ik Balboa was op de trap

Om je armen op te heffen ja maar!

Ik hef mijn armen in de zestiende ronde

Als ik win en Adriana schreeuw!