Poesi Jeg Selv Forstår - Balthasar

Det er så nemt at skrive poesi man selv forstår

Det har du sikkert selv også gjort siden du var elleve år

Tingene ændrer sig dog

Jeg går fra at være en knægt der skrev sin indre verden væk med blæk for sjov

Til at være ham der tænker på hvad der venter i morgen

Til sikkert at bli' ham der var talentet i går

Endt i tårene til sidst glemt med årene

Sådan går det, det hårdeste er når man forstår det

Borte fra det hele, sir' jeg er træt

Har dræbt tiden og gabt, dagene er blevet korte

Og jeg tror ik' på at nogen af os når det

Når at finde ud af hvad vi ik' ka' nå at ordne

Småproblemer overlever jeg at ordne

Eskapisme, jeg tror jeg vinder ved at sove det

Væk, drikker, gaber engang til

Skaber ubalance, drikker, dræber en chance

Grebet af angst til tider, bange for eksistens

Kvalme over det meste, pennen skriver rim imens

Eminent, rap-lyriker ik' en pestilens

Indadvendt som vi nu alle kan blive ind imellem

Noget i mig tror på det gode og formoder

Det hele ik' kommer ud på et sidespor, det' mildest sagt

Jeg lever ik' i nuet, jeg lever i perioder

Og jeg ka' ikke rykke mig med egen viljes kraft

Følg med mig, lad tankerne føre vej

Lad sanserne være guide, når verden står på stand by

Følg med mig, det hele hjælper når

Vi griber pennen og skriver poesi vi selv forstår

Alle ting omkring mig mister farve, hvisker tavlen ren

Øjeblikket sættes på pause travlt ind i dagligdagen

Jeg lægger mærke til hvordan det hele eksisterer

Havnet bag en følelse jeg skræmmes af at definere

Jeg har en trang til at forklare hvordan det hele fungerer

Jeg har en trang til mange ting men intet sker

Så jeg skriver poesi jeg selv forstår og mindes om

For dagene forsvinder inden jeg når at se den komme

Og inden vi når at se os om er det for sent at vende tilbage

For sent at sætte præg på andre ting end dem i dag

Dovenskaben slår mig men jeg orker ik' at kæmp' tilbage

Så jeg sidder her og tænker helt for mig selv og

Intet hænder, jeg rør jo ik' en finger

Men alligevel forventer jeg at tingene ændre sig før jeg forsvinder

Og jeg har en idé om det hele nok skal gå

Så længe man kæmper hårdt som få og tiden ikke går i stå

Men det er en fed løgn, det har historien lært os

Retfærdighed er en myte for dem der tror på kaos

I mange tilfælde burde vi lægge ordene bag os

I ren respekt for sandheden som om den tortureres

Men vi plabrer løs for meget ligegyldig snak og

Ord der flyder ud af munden straks, så

Røven går lige fra første år man kan forklare sig

Sætninger er til at gennemskue før de starter

Følg med mig, lad tankerne føre vej

Lad sanserne være guide, når verden står på stand by

Følg med mig, det hele hjælper når

Jeg griber pennen og skriver poesi jeg selv forstår

Et stille perspektiv på et verdsligt liv

For det' svært at give et bud på hvad Gud må udstå

I en moderne tid, hvor splid stadigvæk skabes på grund af ære

Men det må ha' været værre dengang med perserriget

Jeg lever i en mærkelig periode

Men forstærker min persona gennem kunsten og kærlighed

Og kærlighed til kunsten, mit hjerteblod

Den største løgn må være at man kommer længst med ærlighed

Siger ik' man skal snyde, bedrage, lyve, lave beskidte kneb

Sir' man ik' skal begrænse sig selv af det der er ilde set

Den kriminelle er tit ik' sin egen gerning værdig

Han fornægter og forklejner sin forbrydelse, fortrydelse

Vi står ik' inde for hvad vi gør, til tider

Og vi gør ik' hvad vi står inde for, men vi har meninger

Ihh hvor smukt, det' så flot og fint det

Hele skal nok gå så længe vi tænker godt om tingene

Rimene kommer direkte fra min tankestrøm

Jeg lukker op for det meste som en lampeånd

Hvis jeg' for hård at høre på så har jeg sikkert fået parginson

Det forklare ogs' hvorfor jeg ryster på både arm og hånd

Og hoved fordi du troede du kunne forklare mig hvorn'

Det hele fungere, du har en trang til mange ting men intet sker

Så nu sidder du her, sammen med mig og ser

Hvordan hvert øjeblik passerer, hvert øjeblik passerer

Het is zo gemakkelijk om poëzie te schrijven die je zelf begrijpt

Dat heb je waarschijnlijk zelf al gedaan sinds je elf jaar oud was

Er zijn echter dingen aan het veranderen

Ik ga van een kind dat voor de lol zijn innerlijke wereld in inkt wegschreef

Om degene te zijn die nadenkt over wat morgen te wachten staat

Om zeker degene te worden die gisteren het talent was

Eindigde in tranen uiteindelijk vergeten door de jaren heen

Zo gaat het, het moeilijkste is als je het begrijpt

Weg van alles, meneer, ik ben moe

De tijd gedood en gegaapt, de dagen werden kort

En ik denk niet dat iemand van ons het gaat halen

Wanneer moet u weten wat we niet kunnen oplossen?

Kleine problemen die ik overleef om op te lossen

Escapisme, ik denk dat ik win door ermee te slapen

Weg, drinken, gaapt nog een keer

Creëert onbalans, drinkt, doodt een kans

Soms gegrepen door angst, bang voor het bestaan

Misselijkheid over de meeste dingen, de pen schrijft ondertussen rijmpjes

Eminent, raptekstschrijver, ik ben een pestilentie

Introvert zoals we nu allemaal kunnen zijn

Iets in mij gelooft in het goede en veronderstelt

Het geheel ontspoort op zijn zachtst gezegd niet

Ik leef niet in het heden, ik leef in periodes

En ik kan niet bewegen door de kracht van mijn eigen wil

Volg mij, laat je gedachten de weg wijzen

Laat de zintuigen je gids zijn als de wereld op stand-by staat

Blijf bij me, het helpt allemaal wanneer

We pakken de pen en schrijven poëzie die we zelf begrijpen

Alle dingen om me heen verliezen kleur, het bord fluistert schoon

Het moment wordt druk gepauzeerd in het dagelijks leven

Ik merk hoe het allemaal bestaat

Gevangen achter een gevoel dat ik niet durf te definiëren

Ik heb de neiging om uit te leggen hoe het allemaal werkt

Ik verlang naar veel dingen, maar er gebeurt niets

Dus ik schrijf poëzie die ik zelf begrijp en onthoud

Omdat de dagen voorbij zijn voordat ik het kan zien aankomen

En voordat we terugkijken, het is te laat om terug te keren

Te laat om een ​​stempel te drukken op andere dingen dan die van vandaag

Luiheid raakt me, maar ik kan het niet verdragen om terug te vechten

Dus ik zit hier helemaal voor mezelf te denken en

Geen handen, ik raak geen vinger aan

Maar toch verwacht ik dat er dingen zullen veranderen voordat ik verdwijn

En ik heb een idee hoe het allemaal zal gaan

Zolang je maar zo hard vecht als weinigen en de tijd niet stilstaat

Maar dat is een dikke leugen, dat heeft de geschiedenis ons geleerd

Gerechtigheid is een mythe voor degenen die in chaos geloven

In veel gevallen moeten we de woorden achter ons laten

In puur respect voor de waarheid alsof die gemarteld wordt

Maar we kletsen over te veel inactief gebabbel en

Woorden die dan meteen uit de mond vloeien

De kont begint al vanaf het eerste jaar, dat mag je zelf uitleggen

Zinnen moeten worden afgeroomd voordat ze beginnen

Volg mij, laat je gedachten de weg wijzen

Laat de zintuigen je gids zijn als de wereld op stand-by staat

Blijf bij me, het helpt allemaal wanneer

Ik pak de pen en schrijf poëzie die ik zelf begrijp

Een rustig perspectief op een alledaags leven

Omdat het moeilijk is om een ​​idee te geven van wat God moet doorstaan

In een moderne tijd waarin onenigheid nog steeds wordt gecreëerd vanwege eer

Maar het moet erger zijn geweest dan met het Perzische rijk

Ik leef in een vreemde periode

Maar mijn persoonlijkheid versterken door middel van kunst en liefde

En liefde voor kunst, het bloed van mijn hart

De grootste leugen moet zijn dat eerlijkheid het verst gaat

Zegt niet dat je moet bedriegen, bedriegen, liegen, vuile trucs moet doen

Meneer 'man ik' moet zich beperken tot dat wat slecht gezien wordt

De crimineel is zijn eigen daad vaak waard

Hij ontkent en bagatelliseert zijn misdaad, spijt

Soms staan ​​we niet in voor wat we doen

En we doen niet waar we voor staan, maar we hebben meningen

Oh, wat mooi, het is zo mooi en fijn

Het komt allemaal goed zolang we maar goed over dingen nadenken

De rijmpjes komen rechtstreeks uit mijn gedachtegang

Ik zwijg meestal als een lampgeest

Als ik te moeilijk ben om naar te luisteren, heb ik waarschijnlijk Parkinson

Dat verklaart ook waarom ik zowel mijn arm als hand schud

En ga weg omdat je dacht me te kunnen uitleggen waar

Het werkt allemaal, je hebt trek in veel dingen maar er gebeurt niets

Dus nu zit je hier bij mij en kijkt toe

Hoe elk moment verstrijkt, elk moment verstrijkt