Kına - Bahadır Tatlıöz, Gökhan Türkmen, Mehmet Erdem

Gamzende güller oyalar

Ellerde kına boyalar

Annem ağlar duyana, vay

(Annem ağlar duyana, vay)

Dünyada çaldıkları

Elbet ahrette yakar

Gün gelir hesap verene, vay

(İnsan) (Sesin çıksın)

Anlatsam nefes yetmez

Dinlersen de dert bitmez

Dünyada gördüklerim

Kalpte beş para etmez

Haykırsan da kalem yetmez, ah

Çare lazım, dilek yetmez

Sen de susma bi' şey söyle

Bu devran gitmez böyle

Bir ışık yak

Karanlıkta gözüksün

Gamzende güller oyalar

Ellerde kına boyalar

Annem ağlar duyana, vay

Dünyada çaldıkları

Elbet ahrette yakar

Gün gelir hesap verene, vay

Gamzende güller oyalar

Ellerde kına boyalar

Annem ağlar duyana, vay

Dünyada çaldıkları

Elbet ahrette yakar

Gün gelir hesap verene, vay

Lütfen anne yapma, gelinlik değil bu, bana kefen

Senin yanın olmalıyken yerim mezarda beden

Omuzlarım çöktü, yüküm ağır bedel

Top oynarken düğünüme geldim, suçum ne ki, neden?

Babamın borcu için gelin gittim farka

Yaşım henüz on üç, on üç dönüm edermişim arsa, tüeh

Konuşma hakkım var mı cesaretim varsa bugün?

Gühanım neydi?

Yarın esaretim kalsa

Kitap kalem kokusunu almadı hiç burnum

Oyuncak değil gerçek bebeklerleydi benim oyunum

«Çocuk gelin"deyip alay ettiler sokakta

Hayat erken tokat vurdu o yüzden eğik bu boynum

İçimde uçan kelebekler, öldü zalimler

Mecbur eden beni buna vicdansız âlimler

Baba elinle verdin beni, farkın yok hainden

Her gün işkence gördüm, mutlu musun bu hâlinden?

Sormadın asla, sormadın asla (Ya)

Nasıl nefes alıcan bunca günahla?

(Shit)

Yüzün kabusu oldu, söz verdin oysa

Şiddetli geçimsizlik, hani biz değişmiştik (Ya)

Sokaklar karanlık soğuk, bakışlar yalanlar donuk

Kadınlar güvende değil, kabul et bu şehir sorun

Öğrendik dünyanın tepesindeydi erkek (Yeah)

Bi' kız babası olacaksın er geç

Evde gördü şiddet, babam dedi «Vursun»

Sevdi seni sonsuz, kocam dedi «Olsun»

Sokakta görür taciz, «Namus"deyip sussun

Şimdi düşün, kızın dikilip bunları sorsun

Özgürlüğüne âşık olup hep kanatlarını kırdın, hayır

«Kur"dedi «Empati», dedin «Hayır»

Son nefesinde gözleri kaldı (Şşşh)

Sanma son nefesi sana kalsın

Hep fırtına yağmur

Güneş açmadı üstüne puslu hayatın

Hep seveni ezdi, ezeni sevdi insan

Hep korku kabus

Bi' çocuk gözü yaşlı tanırken hayatı

Hep göreni ezdi, susanı sevdi insan

Ağlatma dert, söyletme dert

İçindeki çığlığa kulak ver, sesin çıksın

Susma yeter, ömür dediğin bir gün biter

Yazdıkların miras kalır, beden göçer

Gamzende güller oyalar

Ellerde kına boyalar

Annem ağlar duyana, vay

Dünyada çaldıkları

Elbet ahrette yakar

Gün gelir hesap verene, vay

Gamzende güller oyalar

Ellerde kına boyalar

Annem ağlar duyana, vay (Duyana vay)

Dünyada çaldıkları

Elbet ahrette yakar

Gün gelir hesap verene, vay

(Hesap verene)

Gamzende güller oyalar

Ellerde kına boyalar

Annem ağlar duyana, vay

(Annem ağlar duyana, vay)

Dünyada çaldıkları

Elbet ahrette yakar

Gün gelir hesap verene, vay

Rozen borduren in je kuiltje

Henna verf op handen

Mijn moeder huilt, wauw

(Mijn moeder huilt, wauw)

van de wereld gestolen

Het zal zeker branden in het hiernamaals

Op een dag, wee degene die rekenschap geeft!

(Mens) (Geluid uit)

Als ik je vertel, is het niet genoeg om te ademen

Zelfs als je luistert, zullen de problemen niet eindigen

wat ik in de wereld zie

waardeloos van hart

Zelfs als je schreeuwt, is de pen niet genoeg, ah

Hulp nodig, wens is niet genoeg

Wees niet stil, zeg iets

Deze tijd gaat niet zo

steek een licht aan

gezien worden in het donker

Rozen borduren in je kuiltje

Henna verf op handen

Mijn moeder huilt, wauw

van de wereld gestolen

Het zal zeker branden in het hiernamaals

Op een dag, wee degene die rekenschap geeft!

Rozen borduren in je kuiltje

Henna verf op handen

Mijn moeder huilt, wauw

van de wereld gestolen

Het zal zeker branden in het hiernamaals

Op een dag, wee degene die rekenschap geeft!

Wees alsjeblieft geen moeder, het is geen trouwjurk, het is een lijkwade voor mij

Wanneer ik aan je zijde zou moeten zijn, eet ik lichaam in het graf

Mijn schouders zakten, mijn last is een zware prijs

Ik kwam naar mijn bruiloft terwijl ik met de bal speelde, wat is mijn fout, waarom?

Voor de schuld van mijn vader ging ik naar het verschil

Mijn leeftijd is dertien, ik had dertien hectare land, tüeh

Heb ik het recht om te spreken, als ik vandaag de moed heb?

Wat was mijn zonde?

Als ik morgen in gevangenschap ben

Mijn neus heeft nog nooit een boek of pen geroken

Mijn spel was met echte poppen, geen speelgoed

Ze zeiden "Kindbruid" en spotten op straat.

Het leven werd vroeg geslagen, dus dit is mijn nek gebogen

De vlinders die in mij vlogen stierven, de onderdrukkers

Gewetenloze geleerden die me hiertoe dwongen

Vader, je hebt me met je hand gegeven, je bent niet anders dan de verrader

Ik werd elke dag gemarteld, ben je zo gelukkig?

Je hebt nooit gevraagd, je hebt nooit gevraagd (Ya)

Hoe kun je ademen met zoveel zonde?

(Shit)

Je gezicht was een nachtmerrie, je had het toch beloofd

Felle onenigheid, toen we veranderden (Ya)

De straten zijn donker koud, de blik is dof

Vrouwen zijn niet veilig, geef toe, deze stad is het probleem

We leerden dat hij de beste van de wereld was, man (Ja)

Vroeg of laat word je vader van een meisje

Hij zag geweld thuis, mijn vader zei "Laat hem slaan"

Hij hield eindeloos van je, mijn man zei "Laat het zijn"

Hij ziet pesterijen op straat, zeg "eer" en zwijg

Denk er nu eens over na, laat je meisje opstaan ​​en deze vragen

Je werd verliefd op je vrijheid en brak altijd je vleugels, nee

"Vaststellen" hij zei "Empathie", jij zei "Nee"

Zijn ogen bleven op zijn laatste adem gericht (Shhh)

Denk niet dat het je laatste adem is

altijd storm regen

De zon scheen niet op je mistige leven

Hij verpletterde altijd de minnaar, de persoon hield van de onderdrukker

Altijd een nachtmerrie

Een kind dat het leven in tranen herkent

Mensen hebben altijd de ziener verpletterd, van de Susan gehouden.

Laat me niet huilen, maak je geen zorgen

Luister naar de schreeuw in je, laat je stem naar buiten komen

Wees gewoon niet stil, op een dag noem je het leven eindigt

Wat je schrijft wordt geërfd, het lichaam sterft

Rozen borduren in je kuiltje

Henna verf op handen

Mijn moeder huilt, wauw

van de wereld gestolen

Het zal zeker branden in het hiernamaals

Op een dag, wee degene die rekenschap geeft!

Rozen borduren in je kuiltje

Henna verf op handen

Mijn moeder huilt, wow (Wauw om te horen)

van de wereld gestolen

Het zal zeker branden in het hiernamaals

Op een dag, wee degene die rekenschap geeft!

(aan de rekeninggever)

Rozen borduren in je kuiltje

Henna verf op handen

Mijn moeder huilt, wauw

(Mijn moeder huilt, wauw)

van de wereld gestolen

Het zal zeker branden in het hiernamaals

Op een dag, wee degene die rekenschap geeft!