L'échappée - Baden Baden

Je t’offrirais le monde comme on s’offre qu’une fois,

Une trop belle nuit, en échappée de toi.

Puis je tiendrais les comptes, qu’en trichant deux trois fois,

Je l’avouerais tout bas, qu’on se marie ma foi.

Tout commence à se faire,

Tu commences à me plaire.

Et je vendrais le temps, moi je vendrais mon père.

Maintenant je donne tout, de toute façon, puisque je perds.

Je regarde le monde,

mais le monde ne me voit pas.

De toute façon moi je m’y perds dans ses bras dans ses draps.

Jusqu’au fond de ses yeux on s’appelle quelques fois,

Les messages sont à blanc, on a atteint le firmament.

Tout commence à se faire,

Tu commences à me plaire.

Et si ça n’est pas toi, et si même je crève,

A miser sur nous deux, ce sera bien la peine, ce sera bien la peine.

On reprendra des verres, on n’arrêtera qu'à la misère.

Là où il y a les cieux, et tes yeux seront Dieu.

Je commence à me faire à l’idée que nous deux,

On n'était bien fait pour se taire, car il n’y a pas mieux.

Tout commence ici-bas,

En avant surtout toi.

Et au fond de tes yeux, un si joli regard

Que de se mouiller un peu, il ne demande pas mieux.

Ce sera bien la peine.

Je t’offrirais le monde comme on s’offre qu’une fois,

Une trop belle nuit, en échappée de toi.

Puis je tiendrais les comptes, qu’en trichant deux trois fois,

Je l’avouerais tout bas, qu’on se marie ma foi.

Tout commence à se faire,

Tu commences à me plaire.

Et je vendrais le temps, moi je vendrais mon père.

Maintenant je donne tout, de toute façon, puisque je perds.

Ik zal je de wereld geven zoals je jezelf maar één keer geeft,

Een te goede nacht, om bij je weg te gaan.

Dan zou ik de rekeningen bijhouden, dat door twee of drie keer vals te spelen,

Ik zou het stilletjes toegeven, laten we trouwen met mijn geloof.

Alles begint te gebeuren,

Ik begin je leuk te vinden.

En ik zou de tijd verkopen, ik zou mijn vader verkopen.

Nu geef ik alles, hoe dan ook, omdat ik verlies.

Ik kijk naar de wereld,

maar de wereld ziet mij niet.

Hoe dan ook, ik verdwaal in zijn armen in zijn lakens.

Diep in zijn ogen noemen we elkaar soms,

De berichten zijn blanco, we hebben het firmament bereikt.

Alles begint te gebeuren,

Ik begin je leuk te vinden.

En als jij het niet bent, en zelfs als ik sterf,

Wedden op ons allebei zal het waard zijn, het zal het waard zijn.

We nemen meer drankjes, we stoppen alleen bij ellende.

Waar de hemel is, en je ogen zullen God zijn.

Ik begin te wennen aan het idee dat wij twee,

Het was niet de bedoeling dat we zwijgen, want beter is er niet.

Het begint allemaal hier,

Bovenal jij.

En diep in je ogen, zo'n mooie blik

Dan om een ​​beetje nat te worden, vraagt ​​hij niet om meer.

Het zal de moeite waard zijn.

Ik zal je de wereld geven zoals je jezelf maar één keer geeft,

Een te goede nacht, om bij je weg te gaan.

Dan zou ik de rekeningen bijhouden, dat door twee of drie keer vals te spelen,

Ik zou het stilletjes toegeven, laten we trouwen met mijn geloof.

Alles begint te gebeuren,

Ik begin je leuk te vinden.

En ik zou de tijd verkopen, ik zou mijn vader verkopen.

Nu geef ik alles, hoe dan ook, omdat ik verlies.