Point d'orgue - Babx

On les rencontre parfois sur une route d’un jour

On les surprend souvent en train de faire l’amour

A des portées de vent qui chantent et qui s’amusent

Sur les filets du temps où ballerinent ces muses

Ce sont de jeunes enfants, pourtant vieux comme le monde

Qui vous parlent d’un jour, en dessinant une ronde

Ce sont des magiciens qui habillent de musique

Les parfums d’un automne ou d’un baiser unique

Laissez s’envoler

Les papillons symphoniques

Funambules voyageurs

D’une comptine féerique

Regardez-les partir

Ces naufragés rêveurs

Qui transforment la laideur

En un bouquet de fleurs

Ecoutez la pavane

Des mômes de septembre

Cette marelle insolente

Que la mort ne peut prendre

Laisser s’envoler

On peut les voir aussi boire cette vieille absinthe

Qu’est le chant du souvenir de la mémoire labyrinthe

Ils cherchent quelques notes dans un coin d’enfance

Ils cherchent quelques mots pour prolonger cette danse

Alors, ils tournent et ils soufflent sur des pavés mouillés

Pour confier à la pluie des rengaines oubliées

Des rengaines qui éclatent comme des balles dans le c ur

Des passants qui oublient, qui se rappellent et pleurent

Laisser s’envoler

Ze worden soms ontmoet op een dagtocht

Ze worden vaak betrapt op vrijen

Op staven wind die zingen en plezier hebben

Op de netten van de tijd waar deze mijmert ballerina

Het zijn jonge kinderen, maar toch zo oud als de wereld

Die tegen je spreken van een dag, een cirkel tekenen

Het zijn goochelaars die zich kleden met muziek

De geuren van een herfst of een unieke kus

Laten wegvliegen

De symfonische vlinders

Reizende koorddansers

Uit een sprookje

kijk hoe ze gaan

Deze dromerige schipbreukelingen

die lelijkheid transformeren

In een bos bloemen

Luister naar de pavane

Septemberkinderen

Deze brutale hinkelbaan

Die dood kan niet aan

laten vliegen

Je ziet ze ook die oude absint drinken

Wat is Labyrinth Memory Song of Remembrance

Ze zoeken naar wat aantekeningen in een hoekje van hun kindertijd

Ze zijn op zoek naar woorden om deze dans te verlengen

Dus ze draaien en blazen op natte kasseien

Om vergeten deuntjes aan de regen toe te vertrouwen

Liedjes die barsten als kogels in het hart

Voorbijgangers die vergeten, die herinneren en huilen

laten vliegen