Dooms Night - Azzido Da Bass, Stevo Wilcken, Timo Maas

Naviru suze, al' jak sam, majko, kao otac

Neću plakat' noćaš, noćaš moram pravit' novac

Suze tvoje majke, noćaš idu na moj obraz

Sjetim je na tebe, svaka njena riječ je poraz

Vidim tebe kad se gledam u ogledalu

I nekad stid me, brate, ne mogu da gledam nju

Da bar te oči vide, toliko te trebam tu

I ove pičke gdje su, sad' kada nam trebaju?

Bos hodam trnjem, o klin kačim teret sa tugom

U vrtu ruže crne, moj horor ne veži s' glumom

K’o hrtu zec, novac bježi, trčim, režim na ulov

Jer novac vrti gdje burgija neće

I onda mi kažu: «Sreća nije para puna vreća»

Al' u nesreći je bez tih, nesreća još veća

Nekad bitka je preća, nego cijeli rat

Nekad armija nije što je jedan brat ('Ajmo)

Ubija me, bol se prolama, o mama

Okovan bolom, moram poć'

Ubi'će me ovo zlo, mama

Samo Bog zna da li ću kući noćaš doć'

U snu ti ime zovem, dok vuku me na dno

Ne dam da me slome, ali boli prazan dom

U snu ti ime zovem, dok vuku me na dno

Ne dam da me slome, ali boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Dom, dom, dom, dom

Sve je manja i veća, sve mi je rulet i bankrot

Krećem drumom, gdje jecaj odzvanja okovan paklom

S' bakljom na ledu tankom, tražim svjetlo pod mrakom

Korak po korak, gorak k’o crna zemlja nad rakom

Do sad nisam znao, šta je to na koljenima klečati

I molit' Boga za oprost, dok nož mi probija leđa

K’o da svaka riječ vrijeđa, nesreća probija pleća

Mećava emocija, al' nijedna neće bit' sreća

Moja braća su bačena, kavez uzima danak

Režu oštrice plača, k’o stare žice gitara

Stežu, piše mi priče k’o zadnji dim od cigara

Da bolje biće, i ciganu dam da čita mi s' dlana (o, mama)

'Mjesto dobar, žele mi da budem vrag

Al' karma je kučka stara, vrati se k’o bumerang

Mjesto toga, ja biram da budem drag

Umjesto prljavog kaveza, biram svoj kućni prag ('Ajmo)

Ubija me, bol se prolama, o mama

Okovan bolom, moram poć'

Ubi'će me ovo zlo, mama

Samo Bog zna da li ću kući noćaš doć'

U snu ti ime zovem, dok vuku me na dno

Ne dam da me slome, ali boli prazan dom

U snu ti ime zovem, dok vuku me na dno

Ne dam da me slome, ali boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Dom, dom, dom, dom

Ubija me, bol se prolama, o mama

Okovan bolom, moram poć'

Ubi'će me ovo zlo, mama

Samo Bog zna da li ću kući noćaš doć'

U snu ti ime zovem, dok vuku me na dno

Ne dam da me slome, ali boli prazan dom

U snu ti ime zovem, dok vuku me na dno

Ne dam da me slome, ali boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Boli prazan dom

Dom, dom, dom, dom

Tranen wellen op, maar ik ben sterk, moeder, als een vader

Ik zal niet huilen vanavond, ik moet vanavond geld verdienen

De tranen van je moeder staan ​​vanavond op mijn wang

Ik herinner haar aan jou, haar elk woord is een nederlaag

Ik zie je als ik in de spiegel kijk

En soms schaam ik me, broer, ik kan niet naar haar kijken

Konden mijn ogen je maar zien, ik heb je hier zo hard nodig

En waar zijn deze poesjes, wanneer hebben we ze nu nodig?

Ik loop blootsvoets met doornen, ik til een last van verdriet op een peg

In de tuin van de zwarte roos heeft mijn afschuw niets te maken met acteren

Als een windhondkonijn, geld loopt weg, ik ren, vang regime

Omdat geld draait waar de boor niet draait

En dan vertellen ze me: "Geluk is geen zak vol geld."

Maar bij een ongeval, zonder die, is het ongeval nog groter

Soms is de strijd sneller dan de hele oorlog

Soms is het leger niet als één broer ('Laten we gaan)

Het doodt me, de pijn breekt, oh mam

Geketend door pijn, ik moet gaan

Dit kwaad gaat me vermoorden, mam

Alleen God weet of ik vanavond thuiskom.

In een droom roep ik je naam, terwijl ze me naar de bodem slepen

Ik laat ze me niet breken, maar een leeg huis doet pijn

In een droom roep ik je naam, terwijl ze me naar de bodem slepen

Ik laat ze me niet breken, maar een leeg huis doet pijn

Een leeg huis doet pijn

Een leeg huis doet pijn

Een leeg huis doet pijn

Een leeg huis doet pijn

Thuis, thuis, thuis, thuis

Het wordt kleiner en groter, ik word roulette en bankroet

Ik neem de weg, waar een snik echoot geketend aan de hel

Met een zaklamp op dun ijs zoek ik licht in het donker

Stap voor stap, bitter als zwarte aarde over kanker

Tot nu toe wist ik niet hoe het was om te knielen

En ik bid tot God om vergeving, terwijl het mes mijn rug doorboort

Alsof elk woord beledigend is, breekt ongeluk de schouder

Blizzard van emoties, maar geen ervan zal geluk zijn

Mijn broers worden weggegooid, de kooi eist zijn tol

Ze snijden de tranen door, zoals oude gitaarsnaren

Knijp, hij schrijft me verhalen als de laatste sigarettenrook

Ja, het zal beter zijn, en ik zal de zigeuner uit mijn hand laten lezen (oh, mam)

'Plaats goed, ze willen dat ik de duivel ben'

Maar karma is een oude teef, kom terug als een boemerang

In plaats daarvan kies ik ervoor aardig te zijn

In plaats van een vuile kooi kies ik voor mijn deur ('Let's go')

Het doodt me, de pijn breekt, oh mam

Geketend door pijn, ik moet gaan

Dit kwaad gaat me vermoorden, mam

Alleen God weet of ik vanavond thuiskom.

In een droom roep ik je naam, terwijl ze me naar de bodem slepen

Ik laat ze me niet breken, maar een leeg huis doet pijn

In een droom roep ik je naam, terwijl ze me naar de bodem slepen

Ik laat ze me niet breken, maar een leeg huis doet pijn

Een leeg huis doet pijn

Een leeg huis doet pijn

Een leeg huis doet pijn

Een leeg huis doet pijn

Thuis, thuis, thuis, thuis

Het doodt me, de pijn breekt, oh mam

Geketend door pijn, ik moet gaan

Dit kwaad gaat me vermoorden, mam

Alleen God weet of ik vanavond thuiskom.

In een droom roep ik je naam, terwijl ze me naar de bodem slepen

Ik laat ze me niet breken, maar een leeg huis doet pijn

In een droom roep ik je naam, terwijl ze me naar de bodem slepen

Ik laat ze me niet breken, maar een leeg huis doet pijn

Een leeg huis doet pijn

Een leeg huis doet pijn

Een leeg huis doet pijn

Een leeg huis doet pijn

Thuis, thuis, thuis, thuis