Eco de la Oscuridad - Azeroth

Tantas veces no quise despertar

De esos sueños y enfrentar el eco de la oscuridad

En mi alma oculto está y al silencio enviará

A corromper mi mente

Y por dentro aquel viejo camino, sin pensar

Donde mis ojos se hielan y ya no pueden llorar

Dejaré mi alma volar y buscaré una señal

Por siempre, por siempre.

Y el dolor a fuego marcó, la sombría santa a seguir, a mi existir

Y así comprendí que el continuar en este poción de lágrimas derramadas

Y al silencio mis deseos me obligan a abandonar

Nada como era será nuevamente

Puedes ver la realidad existente

No sé decir si esto terminará

O el olvido me salvará

Y al silencio mis deseos me obligan a abandonar

Nada como era será nuevamente

Puedes ver la realidad existente

No sé decir si esto terminará

O el olvido me salvará

Zo vaak wilde ik niet wakker worden

Van die dromen en de echo van het donker onder ogen zien

Het is verborgen in mijn ziel en naar de stilte die het zal sturen

om mijn geest te corrumperen

En binnen die oude weg, zonder na te denken

Waar mijn ogen bevriezen en niet meer kunnen huilen

Ik laat mijn ziel vliegen en zoeken naar een teken

Voor altijd voor altijd.

En de pijn in het vuur gemarkeerd, de sombere heilige om te volgen, naar mijn bestaan

En dus begreep ik dat doorgaan in dit drankje van gemorste tranen

En in stilte dwingen mijn verlangens me te verlaten

Niets zoals het was zal weer zijn

Je kunt de bestaande realiteit zien

Ik weet niet of dit gaat eindigen

Of de vergetelheid zal me redden

En in stilte dwingen mijn verlangens me te verlaten

Niets zoals het was zal weer zijn

Je kunt de bestaande realiteit zien

Ik weet niet of dit gaat eindigen

Of de vergetelheid zal me redden