Stillborn Existence - Aversions Crown

Isolation has begun

Tearing at my soul

As I watch these events unfold

Humanity was reborn

Demodulated, the hybrid scorn

Kneeling before their saviour’s throne

While it claims the omniverse as its home

Celestial entity of abandoned hope

Dancing to the cries of its hideous devolutionists

These demoralists, false liberationists

Inbreeding precursors of this stillborn existence

The endless chant echoes

'Please brother return to me

So we may be complete'

My fractured being dismantled

Forever incomplete

Begging for the unison

Of the evil that I once contained

Cries, endless cries

Echoing through my lucid mind

Taunting that they’ll stop when I return from the abhorrent night

Lies, lord of lies

Split tongues convincing ignorant minds

Return me to the peace that I so quickly purged in sacrifice

Walking upon this throne of cries

Mammalian skinned organs infused together

Forming a kingdom of human flesh

Drenched in the blood of virgins' innocence

The masses of human servants kneel

In praise of our unison

In praise of revocation

I have cried for the nexus to save this world

But my tears have gone unanswered

Abandoned by god

Abandoned by hope

Nothing of value remains here

Slipping into darkness

Incisions open the torso of this being crawling forth into the wound

Sewn within its organs drowning in fluids, digestive acids

As I dissolve into nothing but a mass of incomplete essence

Digested and transfused, we are now complete, you will become me

Isolatie is begonnen

Tranen naar mijn ziel

Terwijl ik deze gebeurtenissen zie gebeuren

De mensheid werd herboren

Gedemoduleerd, de hybride minachting

Knielend voor de troon van hun verlosser

Terwijl het het omniversum claimt als zijn thuis

Hemelse entiteit van verlaten hoop

Dansen op de kreten van zijn afschuwelijke devolutionisten

Deze demoralisten, valse bevrijders

Inteeltvoorlopers van dit doodgeboren bestaan

Het eindeloze gezang echoot

'Alsjeblieft, broer, kom terug naar mij'

Dus we kunnen compleet zijn

Mijn gebroken wordt gedemonteerd

Voor altijd incompleet

Smeken om de unison

Van het kwaad dat ik ooit bevatte

Huilen, eindeloos huilen

Weergalmend door mijn heldere geest

Bespotten dat ze zullen stoppen als ik terugkom van de weerzinwekkende nacht

Leugens, heer der leugens

Gespleten tongen overtuigen onwetende geesten

Breng me terug naar de vrede die ik zo snel opofferde

Lopend op deze troon van geschreeuw

Bij zoogdieren gevilde organen samen doordrenkt

Een koninkrijk van mensenvlees vormen

Gedrenkt in het bloed van de onschuld van de maagd

De massa's menselijke dienaren knielen

Ter ere van onze unisono

Ter ere van herroeping

Ik heb gehuild om de nexus om deze wereld te redden

Maar mijn tranen zijn onbeantwoord gebleven

Verlaten door god

Verlaten door hoop

Niets van waarde blijft hier

Glijden in de duisternis

Incisies openen de romp van dit wezen dat naar voren kruipt in de wond

Genaaid in zijn organen die verdrinken in vloeistoffen, spijsverteringszuren

Terwijl ik oplos in niets anders dan een massa onvolledige essentie

Verteerd en getransfundeerd, we zijn nu compleet, jij wordt mij