Doxology - Atomic Opera

All I ever wanted

Was something huge

Unmeasureable

Not this

Crumb of crusty bread

Starched, whited linen

Altar

Grave

Ungraving

Not the here

Most equal of shoulders pewed

Pressed together and crowded

Rising in unison

In a perfect world

We’ll find the questions

In a world without end

Arched beams stretched over us

Like ribs

Sheltering

Caging

This common sense of surface

Refracted light of windows paned

This procession of vows

Hovering in the rebreathed air

This numbering of days

For these two thousand years

Eclipse

This amen

Not This

This cup

Alles wat ik ooit wilde

Was iets enorms

Onmeetbaar

Niet dit

Kruimel van knapperig brood

Gesteven, wit linnen

Altaar

Graf

ontgraven

Niet de hier

Meest gelijk van de schouders gebogen

Samengeperst en druk

Samen stijgend

In een perfecte wereld

We zullen de vragen vinden

In een wereld zonder einde

Gewelfde balken strekten zich over ons uit

Zoals ribben

Beschutting

Kooien

Dit gezonde gevoel van oppervlakte

Gebogen licht van vensters

Deze processie van geloften

Zwevend in de opnieuw ingeademde lucht

Deze nummering van dagen

Voor deze tweeduizend jaar

Verduistering

Dit amen

Niet dit

Deze beker