Cold Dirt - Atlas Losing Grip

I once wished the earth beneath my feet would crumble

Open up and swallow me in one

Embrace me in its cold dirt six feet under

Steal the air and warmth of the sun

For I have pondered long and hard and reconsidered,

to never know again the taste of joy or lust

To never feel the pain of life so sweet and bitter

To never feel the hurt of a love or betrayed love trust

And who can blame me for wanting and end,

to all this hurting that never seems to mend?

But I know now that all of this goes hand in hand,

however strange it might seem, now ain’t life grand?

Now ain’t life grand?

Ain’t life grand?

Ain’t life grand?

Ik wenste ooit dat de aarde onder mijn voeten zou afbrokkelen

Doe open en slik me in één

Omhels me in zijn koude aarde zes voet onder

Steel de lucht en warmte van de zon

Want ik heb lang en hard nagedacht en heroverwogen,

om nooit meer de smaak van vreugde of lust te kennen

Om nooit de pijn van het leven zo zoet en bitter te voelen

Om nooit de pijn van een liefde of een verraden liefdesvertrouwen te voelen

En wie kan mij de schuld geven van willen en eindigen,

aan al deze pijn die nooit lijkt te genezen?

Maar ik weet nu dat dit allemaal hand in hand gaat,

hoe vreemd het ook mag lijken, is het leven nu niet groots?

Is het leven nu niet groots?

Is het leven niet groots?

Is het leven niet groots?