Пигмалион - Artem Dogma

Леплю как художник фигуру из глины,

Она так покорна, она так строптива.

Любила джаз-луи и пробовать вина,

Ее не волнует тупая рутина.

Мало говорила и смотрела в окно,

В моей голове ты поселилась давно.

Не уходи за двери, ведь за ними темно,

Я создал тебя сам, это мое кино.

Не желаю делить с ними твои изгибы,

Для них ты не больше чем кусок глины.

Мое дитя, моя половина,

Ведь до меня ты была просто глыбой.

Одним ранним утром он резко проснулся,

Будила так люто небесная люстра.

И дома так пусто, он срывает затяжку,

Ее нигде нет, лишь дверь нараспашку.

У меня есть 5 минут чтобы тебя вернуть

У меня есть 5 минут чтобы тебя вернуть

У меня есть 5 минут чтобы тебя вернуть

У меня есть 5 минут чтобы тебя вдохнуть

Пепельница полная с горкой,

Лежала на боку восьмерка.

Улица, кричаще смолкла,

Он пальцем рисует на стеклах.

Сутулые знаки вопроса,

На полу стеклянная роза.

Где-то ее носит там босой,

По переулкам бродит пьяный философ.

В голову пустить себе мечтает патрон,

Но сегодня снова себя переборол.

Эту идею лучше отложить на потом,

Выйти в окно, накинув пальто.

Ноги несут в очередной бар

Мимо стен убитых хибар,

Он завис напротив музея

И у витрины чуть не упал.

Тонкие руки, длинные пальцы, странная поза,

Сжатые губы и красота обнаженного торса.

Она была лишь его, но отныне для всех кто здесь виноват,

Она теперь экспонат, теперь экспонат.

У меня есть 5 минут чтобы тебя вернуть

У меня есть 5 минут чтобы тебя вернуть

У меня есть 5 минут чтобы тебя вернуть

У меня есть 5 минут чтобы тебя вернуть

Ik beeldhouw als een kunstenaar een figuur uit klei,

Ze is zo onderdanig, ze is zo koppig.

Hield van jazz louis en wijnproeven?

Ze geeft niets om domme routines.

Ze sprak weinig en keek uit het raam,

Je zit al heel lang in mijn hoofd.

Ga de deuren niet uit, want het is donker achter hen,

Ik heb je zelf gemaakt, dit is mijn film.

Ik wil jouw rondingen niet met hen delen,

Voor hen ben je niets meer dan een stuk klei.

Mijn kind, mijn helft

Voor mij was je tenslotte maar een brok.

Op een vroege ochtend werd hij plotseling wakker,

De hemelse kroonluchter werd zo hevig wakker.

En het huis is zo leeg, hij breekt de trek,

Ze is nergens, alleen de deur staat wagenwijd open.

Ik heb 5 minuten om je terug te brengen

Ik heb 5 minuten om je terug te brengen

Ik heb 5 minuten om je terug te brengen

Ik heb 5 minuten om je in te ademen

Asbak vol met een glijbaan,

Het cijfer acht lag op zijn zij.

De straat, schreeuwend stil,

Hij tekent met zijn vinger op glas.

gebogen vraagtekens,

Op de vloer ligt een glazen roos.

Ergens draagt ​​ze het op blote voeten,

Een dronken filosoof dwaalt door de steegjes.

Een patroon droomt ervan zichzelf in zijn hoofd te laten,

Maar vandaag heb ik mezelf weer overwonnen.

Het is beter om dit idee uit te stellen voor later,

Ga het raam uit en gooi je jas aan.

Benen worden naar de volgende bar gedragen

Voorbij de muren van de vermoorde hutten,

Hij zweefde voor het museum

En viel bijna voor het raam.

Dunne armen, lange vingers, vreemde houding,

Samengeperste lippen en de schoonheid van een naakte torso.

Ze was alleen van hem, maar nu voor iedereen die hier de schuld heeft,

Ze is nu een tentoonstelling, nu een tentoonstelling.

Ik heb 5 minuten om je terug te brengen

Ik heb 5 minuten om je terug te brengen

Ik heb 5 minuten om je terug te brengen

Ik heb 5 minuten om je terug te brengen