Nu vänder året - Arne Weise

Nu vender året — i mørka spåret

en glimt av vårens lys — bland tunge skyar

En istapp blänker — jag går och tänker

snart blommar det kring hus — i late byar

En gråsparv gjenar — bland våta grenar

og søker frusna bær — i bleke solen.

jag bare menar — hva oss förenar

i just at finnas her — rett nære polen.

Och gråsparv tänk ett tag — tänk deg — at du og jag

at vi drog bort ett slag — til evig grönska

Non stans där sol hver dag — er snudd på vederlag

Sei meg Sei meg sei meg sei meg sei meg sei meg

skulle det du det önska

Vår plats på jorden — tro meg på orden

er her bland skog og sten — og eng og hagar.

Der vinter fryser — der våren lyser

og høsten klar og ren — efter sommerdager.

Nu is het jaar aan de beurt - in het donkere spoor

een glimp van lentelicht - tussen zware wolken

Een ijspegel glinstert - ik loop en denk na

al snel bloeit het rond huizen - in late dorpen

Een grijze mus stoort - tussen natte takken

en op zoek naar bevroren bessen - in de bleke zon.

ik bedoel gewoon... wat ons verenigt

door gewoon hier te zijn - vlak bij de paal.

En huismus denkt even – denk jij – dat jij en ik

dat we een slag weghaalden - naar eeuwige groenheid

Niet stans waar zon elke dag - jouw beurt op compensatie

Vertel me, vertel me, vertel me, vertel me, vertel me, vertel me

zou je het leuk vinden

Onze plek op aarde - geloof me op mijn woord

hier tussen bossen en stenen - en weiden en weiden.

Waar de winter vriest - waar de lente schijnt

en de oogst klaar en schoon - na zomerdagen.