Ненавижу - Арина Данилова

Стою в полу мраке, и остывший асфальт

Оставив в закате, тот самый хрусталь

И больше не стану, той кем я была

Ушел так же молча, сведя всех с ума

И больше не могу сомнения

Я ненавижу, что происходит

Зачем улыбаться, с головной болью

Не нужно стараться, меня избегать

Сначала я не верила, во все происходящие

Сейчас же я почувствовала, боль происходящую

Обезнадеживал меня, забыв что есть кроме тебя

Чувства других людей, но нет, не чего важнее

И больше не могу сомнения

Зачем улыбаться, с головной болью

Не нужно стараться, меня избегать

В чем смысл в тишине, где мысль в тесноте

Останусь лишь живой, и слышу я голос свой

И шел он в лесу один, решив забрать мой мир

Без значимых причин, в моей душе пунктир

Я ненавижу, что происходит

Зачем улыбаться, с головной болью

Не нужно стараться, меня избегать

Я ненавижу, что происходит

Зачем улыбаться, с головной болью

Не нужно стараться, меня избегать

Ik sta in het halfduister en het afgekoelde asfalt

Vertrekkend in de zonsondergang, hetzelfde kristal

En ik zal niet langer zijn wie ik was

Hij ging net zo stil weg en maakte iedereen gek

En ik kan niet langer twijfelen

Ik haat wat er aan de hand is

Waarom lachen, met hoofdpijn

Je hoeft het niet te proberen, vermijd mij

Eerst geloofde ik niet in alles wat er gebeurde

Nu voelde ik de pijn gebeuren

Hopeloze ik, vergetend dat er naast jou is

Gevoelens van andere mensen, maar nee, niets is belangrijker

En ik kan niet langer twijfelen

Waarom lachen, met hoofdpijn

Je hoeft het niet te proberen, vermijd mij

Wat is de betekenis van stilte, waar het denken verkrampt is?

Ik zal alleen blijven leven, en ik hoor mijn stem

En hij liep alleen in het bos en besloot mijn wereld te nemen

Zonder noemenswaardige redenen, in mijn ziel stippellijn

Ik haat wat er aan de hand is

Waarom lachen, met hoofdpijn

Je hoeft het niet te proberen, vermijd mij

Ik haat wat er aan de hand is

Waarom lachen, met hoofdpijn

Je hoeft het niet te proberen, vermijd mij