Zikkurat - Arcanorum Astrum

On Gate of Ziggurat

There was a time sworn

Eternity was overthrown in this world

Through bridge and thresholds

The missed flows

With the assistance of a decent Force

Through invisible threads

Gave me the Guardian

Keys to the gates that will wind the times

Not saved from rock

In a terrible anger Eye

And learn the full horror

In clouds of vapors

Stood the ancient shadow

And went so blind at random

Slept decayed shackles

Strength of secret word

And steaming blood of Ziggurat

I came here first,

To reject His dogma,

To raise the banner of Omen,

So inward to me

From the hands of under thunder

Ancient Bowl — my take!

Not naive seeker, no saint predictor

This action could not have committed

I’m sure, and I know, all I wish

And whom I was able to open the path

«Oh mighty Lord, I summon you to us, from barathrum of Tiamat!»

I walked through the depths, through the fog, ruins,

Through torture, lights and fires

Through oblivion’s cold, but still young, truest,

And I’m back on the playing field

And I can barely wait in order to fully pay

For curse, for meanness and for pain!

Where are those who dare, almighty and sage,

To open these doors,

Where Ain Soph so heimlichly merge?

I’m waiting for those who are with me

With the fate of the doomed

With a black light in vulturine eyes of ice!

Here they are — Generals, carved on the crystals

Ancient writings on them from a scroll

In Angel Eye — Spotlight, that Milord Architect

Launches us on his beamy path

That, rose from the grave, Sefirot is on cabalical paths

We managed to find each other!

On Gate of Ziggurat

All veiled in radiance

Flames' pouring from the Mountainwords

And all who call upon

To be with you in flesh

They answer soon from Underworld!

Op Poort van Ziggurat

Er was een tijd gezworen

De eeuwigheid werd omvergeworpen in deze wereld

Door brug en drempels

De gemiste stromen

Met de hulp van een fatsoenlijke Force

Door onzichtbare draden

Gaf me de Guardian

Sleutels tot de poorten die de tijd zullen doen kloppen

Niet gered van steen

In een vreselijke woede Eye

En leer de volledige horror

In dampwolken

Stond de oude schaduw

En werd willekeurig zo blind

Sliep rotte boeien

Kracht van het geheim woord

En stomend bloed van Ziggurat

Ik kwam hier eerst,

Om Zijn dogma te verwerpen,

Om de banner van Omen te verhogen,

Dus innerlijk naar mij

Uit de handen van onder de donder

Ancient Bowl - mijn mening!

Geen naïeve zoeker, geen heilige voorspeller

Deze actie had niet kunnen plaatsvinden

Ik weet het zeker, en ik weet het, alles wat ik wens

En wie ik het pad kon openen

«O machtige Heer, ik roep u bij ons op, uit barathrum van Tiamat!»

Ik liep door de diepten, door de mist, ruïnes,

Door marteling, lichten en vuren

Door de kou van de vergetelheid, maar nog steeds jong, waarachtig,

En ik sta weer op het speelveld

En ik kan nauwelijks wachten om volledig te betalen

Voor vloek, voor gemeenheid en voor pijn!

Waar zijn degenen die durven, almachtig en wijs,

Om deze deuren te openen,

Waar Ain Soph zo heimelijk samensmelt?

Ik wacht op degenen die bij me zijn

Met het lot van de verdoemden

Met een zwart licht in gierenogen van ijs!

Hier zijn ze — Generaals, uitgehouwen in de kristallen

Oude geschriften erop van een boekrol

In Angel Eye — Spotlight, die Milord Architect

Lanceert ons op zijn stralende pad

Dat Sefirot, opgestaan ​​uit het graf, zich op cabalische paden bevindt

We hebben elkaar weten te vinden!

Op Poort van Ziggurat

Allemaal gehuld in uitstraling

Vlammen stromen uit de Mountainwords

En allen die een beroep doen op

Om bij je te zijn in vlees

Ze antwoorden snel vanuit Underworld!