El Quinto Sol - Arcadia Libre

¡Bienvenidos al fin de los tiempos!

El cielo se extingue lento.

Vivimos destrozando toda la creación,

Desangrando el mundo por nuestra ambición.

Estrellas caen al piso,

Rompiéndose en el suelo,

Cortando como vidrios rotos.

Sangremos por el mundo que ahora agoniza.

Esta es la última voz transmitiendo desde la Arcadia,

Hemos caído gentiles ante la gran noche,

Nuestra llama de vida ya se apago,

Somos gusanos en un cadáver podrido por nuestra propia ambición.

Que la luna se tiña de sangre,

Que los mares apesten a muerte,

Las nubes caen podridos al suelo

Infectando nuestra alma, nuestros sueños.

Supuramos pus por los ojos,

Simplemente no tenemos que llorar.

Todo es humo, ya nada duele,

Y la tierra se abre a nuestros pies.

Y ahora el sol no brillará,

(El fuego purifica la tierra).

El cielo serátestigo.

(El dolor se esparce en el polvo).

Y ahora el sol no brillarámás,

(Las aves ya no cantan más).

El cielo serátestigo.

(Humanidad es sólo un recuerdo).

Y ahora el sol no brillará,

(El último sol se ha ido).

El cielo serátestigo.

(Este es el fin de la historia).

Y ahora el sol no brillarámás,

(En el mundo suena el silencio).

El cielo serátestigo.

(Y la tierra se ahoga).

Welkom aan het einde der tijden!

De lucht vervaagt langzaam.

We leven terwijl we de hele schepping vernietigen,

De wereld laten leegbloeden voor onze ambitie.

Sterren vallen op de grond

breken op de grond,

Snijden als gebroken glas.

Laten we bloeden voor de wereld die nu sterft.

Dit is de laatste spraakuitzending van de Arcadia,

We zijn gevallen heidenen voor de grote nacht,

Onze levensvlam is al gedoofd,

We zijn wormen in een karkas dat verrot is door onze eigen ambitie.

Dat de maan bevlekt is met bloed,

Laat de zeeën stinken naar de dood,

De wolken vallen verrot op de grond

Onze ziel, onze dromen besmetten.

We sijpelen pus uit de ogen,

We hoeven gewoon niet te huilen.

Alles is rook, niets doet meer pijn,

En de aarde opent zich aan onze voeten.

En nu zal de zon niet schijnen

(Vuur zuivert de aarde).

De hemel zal een getuige zijn.

(De pijn verspreidt zich in het stof.)

En nu zal de zon niet meer schijnen

(De vogels zingen niet meer.)

De hemel zal een getuige zijn.

(De mensheid is slechts een herinnering).

En nu zal de zon niet schijnen

(De laatste zon is verdwenen.)

De hemel zal een getuige zijn.

(Dit is het einde van het verhaal.)

En nu zal de zon niet meer schijnen

(In de wereld is er stilte.)

De hemel zal een getuige zijn.

(En de aarde verdrinkt).