Dioses Falsos - Arcadia Libre

Conquista!

Weros

Montados sobre bestias y forrados de acero, barbas largas.

¿Dioses o demonios?

Extranjeros

Todos avanzan, y entre la selva se siente el olor a muerte

De niños y mujeres, que no pudieron defenderse,

Hembras violadas llorando sobre el lodo.

La noche ha caído en Tenochtitlán,

Sin sentir las sombras entre la noche,

Guerreros aztecas rodean en silencio,

Lanzas y cuchillos sobre todos ellos.

Armaduras plateadas manchadas con sangre,

Espadas de acero se oxidan al aire.

Cueraperis cuendes,

Je vandejshi shi patani,

Je no setsi pakarakua,

Je no kuratsicua jatiru.

Ríos de sangre entre sombras y arena,

Ya nadie se mueve, no hay llanto, no hay pena.

La luz de la luna brillando en el cielo,

El viento se siente corre en silencio.

El aroma a sangre bañando la tierra,

El olor a cuerpos, que sirven de ofrenda.

Almas guerreros brillando en el cielo,

Tus almas malditas alimentan el suelo.

Olor a matanza, sabor a venganza,

Mil tuyos se pudren, mil mios descansan,

En la noche se escucha un Dios humillado,

Un hombre cobarde como niña llorando.

Dioses falsos, que vinieron desde el este

A traer destrucción y muerte,

Que no saben el orgullo,

Que no saben el honor.}

Verovering!

Weros

Gemonteerd op beesten en bekleed met staal, lange baarden.

Goden of demonen?

Buitenlands

Iedereen gaat vooruit, en in de jungle wordt de geur van de dood gevoeld

Van kinderen en vrouwen, die zich niet konden verdedigen,

Verkrachte vrouwtjes huilend in de modder.

De nacht is gevallen in Tenochtitlán,

Zonder de schaduwen in de nacht te voelen,

Azteekse krijgers omringen in stilte,

Speren en messen op allemaal.

Zilveren harnas bevlekt met bloed,

Stalen zwaarden roesten in de lucht.

cueraperis cuendes,

Je vandejshi shi patani,

Je geen seti pakarakua,

Je geen kuratsicua jatiru.

Rivieren van bloed tussen schaduwen en zand,

Niemand beweegt meer, er wordt niet gehuild, er is geen verdriet.

Het licht van de maan schijnt aan de hemel,

De wind is stil te voelen stromen.

De geur van bloed dat de aarde baadt,

De geur van lijken, die als offer dienen.

Warrior zielen schijnen in de lucht,

Je vervloekte zielen voeden de grond.

Geur van slachting, smaak van wraak,

Duizend van jou rotten, duizend van mij rusten,

In de nacht wordt een vernederde God gehoord,

Een laffe man als een huilend meisje.

Valse goden, die uit het oosten kwamen

Om vernietiging en dood te brengen,

Ze kennen de trots niet,

Wie kent geen eer.}