Pieni ihminen - Antti Railio

Oon jälleen myöhässä kun luokan oven auki saan

En jaksa jaksa selittää, käyn takariviin istumaan

Se musta hyökyaalto päälle nousee hiljalleen

Oon jumiin jääny vuosikausiks samaan kohtaukseen

Ne ilkkuvasti mittaa mua päästä varpaisiin

Mä tiedän tunnin jälkeen joudun niiden hampaisiin

Sä et tehny oo mitään väärää

Näillä kulmilla pahuus määrää

Vielä koittaa toinen aika pieni ihminen

Tiedän raskas on risti kantaa

Kaiken anteeksi pystyy antaan

Katse kohti taivaan rantaa selviit lupaan sen

Pieni ihminen

Mä tunnen pelkosi oon elänyt tuon aikanaan

Kun toivoin päivittäin et jos ne ei mua huomaiskaan

Sen saman hyökyaallon alle minä usein jäin

Ja jos en pystyn päässyt ryömin aina eteenpäin

Taas välitunti alkaa uuden särön sielu saa

Sun pelastus on tunteet ruutuvihkoon kirjoittaa

Sä et tehny oo mitään väärää

Näillä kulmilla pahuus määrää

Vielä koittaa toinen aika pieni ihminen

Tiedän raskas on risti kantaa

Kaiken anteeksi pystyy antaan

Katse kohti taivaan rantaa selviit lupaan sen

Pieni ihminen

Pieni ihminen

Alat itsees luottamaan niin selviit mistä vaan

Poikki sahaat hirsipuun

Karma puolestasi hoitaa kaiken muun

Sä et tehny oo mitään väärää

Näillä kulmilla pahuus määrää

Vielä koittaa toinen aika pieni ihminen

Tiedän raskas on risti kantaa

Kaiken anteeksi pystyy antaan

Katse kohti taivaan rantaa selviit lupaan sen

Pieni ihminen

Pieni ihminen

Ik ben weer te laat als ik de klasdeur open krijg

Ik kan het niet uitleggen, ik zit op de achterste rij

Die zwarte vloedgolf stijgt langzaam

Ik zit al jaren vast in dezelfde scene

Ze meten me zichtbaar van top tot teen

Ik weet dat ik na een uur hun tanden krijg

Je doet niets verkeerd

In deze hoeken dicteert het kwaad

Er komt nog een mooi klein mensje aan

Ik weet dat zwaar een dwarspositie is

Vergeving is mogelijk

Kijkend naar de kust van de hemel, zal ik het overleven

een kleine man

Ik voel dat je angsten in die tijd hebben geleefd

Toen ik elke dag hoopte dat je het niet zou doen als ze het niet zouden merken

Ik viel vaak onder diezelfde vloedgolf

En als ik er niet kan komen, kruip ik altijd naar voren

Opnieuw begint de pauze een nieuwe vervorming die de ziel ontvangt

Zon redding is de gevoelens van het scherm om te schrijven

Je doet niets verkeerd

In deze hoeken dicteert het kwaad

Er komt nog een mooi klein mensje aan

Ik weet dat zwaar een dwarspositie is

Vergeving is mogelijk

Kijkend naar de kust van de hemel, zal ik het overleven

een kleine man

een kleine man

Je begint jezelf te vertrouwen, zodat je overal kunt overleven

Je hakt een boomstam over

Karma regelt al het andere voor je

Je doet niets verkeerd

In deze hoeken dicteert het kwaad

Er komt nog een mooi klein mensje aan

Ik weet dat zwaar een dwarspositie is

Vergeving is mogelijk

Kijkend naar de kust van de hemel, zal ik het overleven

een kleine man

een kleine man